Seidel J.J.

Seidel wordt in 1919 in Den Haag geboren in een onderwijzersgezin en gaat in Leiden wis- en natuurkunde studeren. Hij maakt in Den Haag deel uit van een vriendenclub van Leidse wiskundestudenten, waartoe ook '''N.G. de Bruijn''' behoort. Onder de naam ''The Epsilon Boys ''treden de Haagse heren op als zanggroepje, maar de muzikale carrière stokt na twee optredens. Seidel’s studie loopt forse vertraging op wanneer de universiteit tijdens de Tweede Wereldoorlog haar deuren moet sluiten en hij gedwongen wordt in Duitsland te gaan werken. Hij weet echter te ontsnappen en duikt in Nederland onder. In 1946 slaagt hij voor het doctoraal examen en begint zijn loopbaan als leraar wiskunde, onder andere aan het Vossius Gymnasium in Amsterdam. Hij promoveert in Leiden in 1948 bij prof.dr. J. Haantjes en krijgt een aanstelling als wetenschappelijk ambtenaar (‘instructeur’) aan de TH Delft. Daar krijgt hij te maken met de pas benoemde prof.dr. N.G. de Bruijn. Deze herinnert zich dat hij in Delft als hoogleraar een meningsverschil met zijn medewerkers kreeg over de invoering van het vak lineaire algebra. “Hoogleraren waren de baas, maar de medewerkers wilden er niet aan en wonnen de strijd. Een van die vechtersbazen was Jaap Seidel. Op een dag in 1956, ik werkte toen in Amsterdam, kwam prof. Dorgelo bij me langs om advies te vragen hoe de wiskunde aan de nieuwe TH in Eindhoven gestalte moest krijgen. Hij kwam met een lijstje met kandidaten voor de dag. Oude, bekende namen. Ik heb hem toen geadviseerd om de jonge Seidel aan te trekken.”