Vrouwen

“Mejuffrouw en mijne heren”, zo richt rector magnificus prof.dr.[[Dorgelo H.B. | H.B. Dorgelo]] zich tot de eerstejaars van de lichting 1957 bij de opening van de THE. Die mejuffrouw is M.H. (Henny) van der Leeden (*1938), dochter van natuurkundehoogleraar en latere rector magnificus prof.dr. P. van der Leeden. Zij is de eerste vrouwelijke student en is negentien wanneer ze aan haar studie elektrotechniek begint. “Ik had de THE natuurlijk al heel erg in de picture. Hoewel ik op school nooit zo heel erg goed was in natuurkunde, haalde ik uiteindelijk een tien voor mijn eindexamen. Elektrotechniek zat het dichtst bij natuurkunde, dus toen ben ik dat gaan doen”, herinnert ze zich in 2006. Uiteindelijk vindt ze in de elektrotechniek niet wat ze zoekt en Van der Leeden staakt in 1960 haar studie om te gaan werken als programmeur van de PACE-computer, een grote analoge rekenmachine. In de kroniek van het Eindhovens Studenten Corps 1957- 1997 blikt zij terug op haar jaren tussen de mannen. Ze bekent daarin eerlijk dat ze van haar vader de lijsten met ingeschreven eerstejaars te zien kreeg en dat ze die afspeurde op niet-gelovigen. “Ik zag deze lijst van mannen als potentiële vriendjes. Katholieke en gereformeerde jongens vielen af. Ik was immers niet gedoopt. En ook wie jonger was, zag ik niet zitten.” Als vrouw valt ze op: niet alleen mag ze bij de opening van de THE in 1957 koningin Juliana de hand drukken, ze wordt ook door journalisten geïnterviewd. Dat leidt tot een artikel onder de kop: ‘Een manteltje tusen 250 jassen.’ Formeel is het ESC alleen voor mannelijke studenten toegankelijk, maar Hennie van der Leeden krijgt een buitengewoon lidmaatschap. Haar aanwezigheid heeft naar haar vermoeden een temperende werking op het taalgebruik in de sociëteit aan de Parklaan. Een jaar later schrijven zich drie meisjes in voor de studie scheikundige technologie en kan er een apart dispuut (Juno) voor vrouwen worden opgericht.