Personeelsvereniging

De mens leeft niet bij sport alleen. Het PV-bestuur organiseerde de ontvangsten van Sinterklaas, maar ook feestavonden in de DAF-kantine aan de Geldropseweg. In PV-verband trok de THE onder meer op excursie naar de Deltawerken en de kerncentrale in het Belgische Mol. Gelijk op met het toenemend aantal personeelsleden, groeide ook het aantal PV-activiteiten en nieuwe secties binnen de vereniging werden opgericht, zoals rikken, bridge, badminton, fotografie, tennis en [[schaken]]. Sectieleider jhr.ir. H.P. van Foreest wist deze laatste sectie, die onder de naam schaakvereniging Basilea aan de competitie van de schaakbond deelnam, tot een zeer hoog niveau op te stuwen. De sectie waterpolo speelde wedstrijden tegen studentenwaterpolovereniging Nayade en organiseerde gedurende twee zomerseizoenen tijdens de lunchpauze in natuurzwembad De IJzeren Man een onderlinge waterpolocompetitie. Het voetbal bleef in de jaren zestig een belangrijke plaats innemen. PV-teams trapten een balletje in de Eindhovense bedrijfszomeravondcompetitie en een tijd lang namen er maar liefst tien elftallen, aansluitend op de werktijd, deel aan een onderlinge competitie. Jarenlang had de PV een sectie cabaret en een sectie muziek. De laatste sectie kende zelfs twee eigen orkesten. Onder leiding van de chef glasblazerij F.J. (Frans) Voorzaat legde het eerste orkest zich toe op Hawaiï-muziek. Onder leiding van L.L.J. (Ben) Boon kwam een tweede groep musici wekelijks bijeen. Bekende THE-musici uit die tijd waren P.W. (Piet) Kleingeld, J.A.M. (Koos) van Beurden en ir. W.P. (George) Be >. Gedurende korte tijd heeft er ook een modern jazz-ensemble bestaan.

De mens leeft niet bij sport alleen. Het PV-bestuur organiseerde de ontvangsten van Sinterklaas, maar ook feestavonden in de DAF-kantine aan de Geldropseweg. In PV-verband trok de THE onder meer op excursie naar de Deltawerken en de kerncentrale in het Belgische Mol. Gelijk op met het toenemend aantal personeelsleden, groeide ook het aantal PV-activiteiten en nieuwe secties binnen de vereniging werden opgericht, zoals rikken, bridge, badminton, fotografie, tennis en [[schaken]]. Sectieleider jhr.ir. H.P. van Foreest wist deze laatste sectie, die onder de naam schaakvereniging Basilea aan de competitie van de schaakbond deelnam, tot een zeer hoog niveau op te stuwen. De sectie waterpolo speelde wedstrijden tegen studentenwaterpolovereniging Nayade en organiseerde gedurende twee zomerseizoenen tijdens de lunchpauze in natuurzwembad De IJzeren Man een onderlinge waterpolocompetitie. Het voetbal bleef in de jaren zestig een belangrijke plaats innemen. PV-teams trapten een balletje in de Eindhovense bedrijfszomeravondcompetitie en een tijd lang namen er maar liefst tien elftallen, aansluitend op de werktijd, deel aan een onderlinge competitie. Jarenlang had de PV een sectie cabaret en een sectie muziek. De laatste sectie kende zelfs twee eigen orkesten. Onder leiding van de chef glasblazerij F.J. (Frans) Voorzaat legde het eerste orkest zich toe op Hawaiï-muziek. Onder leiding van L.L.J. (Ben) Boon kwam een tweede groep musici wekelijks bijeen. Bekende THE-musici uit die tijd waren P.W. (Piet) Kleingeld, J.A.M. (Koos) van Beurden en ir. W.P. (George) Be >. Gedurende korte tijd heeft er ook een modern jazz-ensemble bestaan.

----

----

''buutreedner ''Pierre Cnoops enkele keren zijn opwachting maakte. Het enigszins elitaire gezelschap kreeg tegenwind vanuit niet-Limburgse gelederen. Zo ontstond na een paleisrevolutie in 1973 de carnavalsorganisatie d’Onderzukers die eind jaren zeventig een bloeiend bestaan kende. Een hoogtepunt was de promotie op 24 februari 1984 van promovendus Judocus J. Jofel (ir. J.A.M. Bollen, medewerker van de onderafdeling der Wiskunde) die met verve zijn ‘pruufschrift’ verdedigde: ''Een sociologische studie naar de pretenties van het getal elf''. Het Auditorium barstte welhaast uit zijn voegen door het grote aantal belangstellenden voor deze pseudo-academische plechtigheid, waarbij de promovendus de graad van doctor humoris causa werd verleend. Maar ook d’Onderzukers kregen te maken met de terugval van de carnavalsviering in Lampegat (Eindhoven). Op 11 november 1986 hield het gezelschap na een carnavaleske begrafenis op te bestaan.

''buutreedner ''Pierre Cnoops enkele keren zijn opwachting maakte. Het enigszins elitaire gezelschap kreeg tegenwind vanuit niet-Limburgse gelederen. Zo ontstond na een paleisrevolutie in 1973 de carnavalsorganisatie d’Onderzukers die eind jaren zeventig een bloeiend bestaan kende. Een hoogtepunt was de promotie op 24 februari 1984 van promovendus Judocus J. Jofel (ir. J.A.M. Bollen, medewerker van de onderafdeling der Wiskunde) die met verve zijn ‘pruufschrift’ verdedigde: ''Een sociologische studie naar de pretenties van het getal elf''. Het Auditorium barstte welhaast uit zijn voegen door het grote aantal belangstellenden voor deze pseudo-academische plechtigheid, waarbij de promovendus de graad van doctor humoris causa werd verleend. Maar ook d’Onderzukers kregen te maken met de terugval van de carnavalsviering in Lampegat (Eindhoven). Op 11 november 1986 hield het gezelschap na een carnavaleske begrafenis op te bestaan.

De PV wist in de jaren zeventig beslag te leggen op een eigen onderkomen, het PV-Ontmoetingscentrum aan de Celebeslaan. Het gebouwtje bood naast vergaderfaciliteiten ruimte voor kleinschalige activiteiten en voor recepties van de eerste THE-jubilarissen. 1 december 1981 werd een zwarte bladzijde in de historie van de PV, toen het PVOC door brandstichting geheel verloren ging en daarmee ook grote delen van het archief. Na een grondige verbouwing ging de voormalige studentenkantine in het Paviljoen als nieuw ontmoetingscentrum fungeren. Naast het gebouwtje verrezen twee jeu de boules- annex beugelbanen. Met het verstrijken der jaren sloeg de vergrijzing onder de medewerkers toe. Met de pensionering van de pioniersgeneratie verdween de saamhorigheid binnen de TU/e enigszins, maar de PV bleef overeind. Omdat de doelgroep gepensioneerden groeide, nam ook het aantal activiteiten voor deze categorie toe. Zo ontstond de traditie van het jaarlijkse kerstdiner voor oud-medewerkers. Aan het einde van de jaren tachtig werd voorzichtig geprobeerd een eerste vakantiegroepsreis te organiseren. Snel bleek dat reizen en vakantie vieren op verre bestemmingen een groot succes zouden worden. Gepensioneerden hebben veel vrije tijd, dus ontstond er een groot aanbod aan cursussen, zoals schilderen, boetseren, aquarelleren, duiken, tuinonderhoud, snoeien, glas in lood, tarot, computergebruik, bloemschikken en bijenhouden. Maar er wordt ook gewandeld, er zijn busexcursies, de PV biedt golfarrangementen en korting bij het afsluiten van collectieve verzekeringen en abonnementen. Afgaand op de groei van het ledental in de loop der jaren, zijn de PV-pioniers in hun doelstelling geslaagd. In het eerste jaar van haar bestaan waren er honderddrieënvijftig mensen lid, in 2005 telde de vereniging ongeveer vijftienhonderd leden op een personeelsbestand van ongeveer drieduizend. Daar moet bij vermeld worden, dat nu ook personeelsleden van de Fontys Hogescholen kunnen toetreden, evenals werknemers van organisaties die op het TU/e-terrein gevestigd zijn. De continuïteit is door de jaren heen gewaarborgd door actieve bestuurleden onder aanvoering van voorzitters als Maartense, Van Swaaij, Rothuis, Nieuwhof, Roumen, Vlemmings, Slobbe en Waterham.

De PV wist in de jaren zeventig beslag te leggen op een eigen onderkomen, het PV-Ontmoetingscentrum aan de Celebeslaan. Het gebouwtje bood naast vergaderfaciliteiten ruimte voor kleinschalige activiteiten en voor recepties van de eerste THE-jubilarissen. 1 december 1981 werd een zwarte bladzijde in de historie van de PV, toen het PVOC door brandstichting geheel verloren ging en daarmee ook grote delen van het archief. Na een grondige verbouwing ging de voormalige studentenkantine in het Paviljoen als nieuw ontmoetingscentrum fungeren. Naast het gebouwtje verrezen twee jeu de boules- annex beugelbanen. Met het verstrijken der jaren sloeg de vergrijzing onder de medewerkers toe. Met de pensionering van de pioniersgeneratie verdween de saamhorigheid binnen de TU/e enigszins, maar de PV bleef overeind. Omdat de doelgroep gepensioneerden groeide, nam ook het aantal activiteiten voor deze categorie toe. Zo ontstond de traditie van het jaarlijkse kerstdiner voor oud-medewerkers. Aan het einde van de jaren tachtig werd voorzichtig geprobeerd een eerste vakantiegroepsreis te organiseren. Snel bleek dat reizen en vakantie vieren op verre bestemmingen een groot succes zouden worden. Gepensioneerden hebben veel vrije tijd, dus ontstond er een groot aanbod aan cursussen, zoals schilderen, boetseren, aquarelleren, duiken, tuinonderhoud, snoeien, glas in lood, tarot, computergebruik, bloemschikken en bijenhouden. Maar er wordt ook gewandeld, er zijn busexcursies, de PV biedt golfarrangementen en korting bij het afsluiten van collectieve verzekeringen en abonnementen. Afgaand op de groei van het ledental in de loop der jaren, zijn de PV-pioniers in hun doelstelling geslaagd. In het eerste jaar van haar bestaan waren er honderddrieënvijftig mensen lid, in 2005 telde de vereniging ongeveer vijftienhonderd leden op een personeelsbestand van ongeveer drieduizend. Daar moet bij vermeld worden, dat nu ook personeelsleden van de Fontys Hogescholen kunnen toetreden, evenals werknemers van organisaties die op het TU/e-terrein gevestigd zijn. De continuïteit is door de jaren heen gewaarborgd door actieve bestuurleden onder aanvoering van voorzitters als Maartense, Van Swaaij, Rothuis, Nieuwhof, Roumen, Vlemmings, Slobbe en Waterham.

  [[Category:Index A-Z]] [[Category:P]] [[Category:Varia]] [[Category:P-Bronvermelding]]

  [[Category:Index A-Z]] [[Category:P]] [[Category:Varia]] [[Category:P-Bronvermelding]]