Benchmark

Wie in de negentiende eeuw als landmeter of kaartmaker de hoogte van een plek ten opzichte van het zeeniveau wilde markeren, deed dat door een streep in een paal te kerven of op een gebouw te kalken. Dit zo genoemde ''benchmark ''heeft in het spraakgebruik de betekenis gekregen van een referentiepunt of standaard. In het vocabulaire van bestuurders, managers, marketeers en beleidsmakers is het in de jaren negentig van de vorige eeuw een steeds populairder woord geworden. Hoe doen we het ten opzichte van onze collega’s of concurrenten? Het ''benchmarken ''en ''ranken ''werd voor het eerst in 1996 als bestuurlijk instrument binnen de TU/e geïntroduceerd door collegevoorzitter dr.ir. H.G.J. de Wilt. Hij liet toptien lijstjes over de TU/eprestaties op allerlei terreinen maken, om vervolgens te zorgen dat (als dat nodig mocht blijken) verantwoordelijken hun prestaties verbeterden. De benchmark ging een rol spelen als katalysator van ambities. En wanneer de prestaties goed uitvallen, worden er uiteraard pogingen ondernomen om er in de media mee te pronken. De behoefte aan overzichtelijke lijstjes nam in de jaren negentig overal in de samenleving toe, hoewel het soms heel moeilijk bleek om grootheden objectief te definiëren en er niet zelden appels met peren werden vergeleken.

Wie in de negentiende eeuw als landmeter of kaartmaker de hoogte van een plek ten opzichte van het zeeniveau wilde markeren, deed dat door een streep in een paal te kerven of op een gebouw te kalken. Dit zo genoemde ''benchmark ''heeft in het spraakgebruik de betekenis gekregen van een referentiepunt of standaard. In het vocabulaire van bestuurders, managers, marketeers en beleidsmakers is het in de jaren negentig van de vorige eeuw een steeds populairder woord geworden. Hoe doen we het ten opzichte van onze collega’s of concurrenten? Het ''benchmarken ''en ''ranken ''werd voor het eerst in 1996 als bestuurlijk instrument binnen de TU/e geïntroduceerd door collegevoorzitter dr.ir. H.G.J. de Wilt. Hij liet toptien lijstjes over de TU/eprestaties op allerlei terreinen maken, om vervolgens te zorgen dat (als dat nodig mocht blijken) verantwoordelijken hun prestaties verbeterden. De benchmark ging een rol spelen als katalysator van ambities. En wanneer de prestaties goed uitvallen, worden er uiteraard pogingen ondernomen om er in de media mee te pronken. De behoefte aan overzichtelijke lijstjes nam in de jaren negentig overal in de samenleving toe, hoewel het soms heel moeilijk bleek om grootheden objectief te definiëren en er niet zelden appels met peren werden vergeleken.