Persoonlijke instellingen

Michielsen A.

Uit Tuencyclopedie

Share/Save/Bookmark
(Verschillen)
(Verschillen)
 
Regel 6: Regel 6:
“Ik ben begonnen in een restaurant in Eindhoven en daarna heb ik veel ander horecawerk gedaan. Via Randstad kwam ik op de TU/e terecht. Ik heb vanaf het begin voor recepties, congressen en bij Studium Generale-optredens cateringwerk gedaan. Dat is altijd heel afwisselend. De ene dag heb je te maken met gepensioneerde hoogleraren en de dag daarna met kersverse promovendi. Ik praat heel makkelijk en leg snel contact met iedereen. Ik vind het interessant om van mensen te horen wat ze bezighoudt. Toen ik hier begon, had ik echt een vooroordeel over de Universiteit. Ik verwachtte studenten met grote brillen en professoren die hun studeerkamer niet uitkwamen. Maar ik kwam er al heel snel achter dat dit beeld niet klopte met de werkelijkheid. Wie de TU/e alleen van buiten kent, heeft geen idee dat er zoveel schuil gaat achter die muren. De Universiteit is een groot dorp met heel veel verschillen. Het is meer dan wetenschap. Ik vind het geweldig dat er dingen zijn als een kinderdagverblijf en een Gaslab. Verschillen zijn er ook tussen de mensen, al eten sommige medewerkers jaar in jaar uit precies hetzelfde. Ik heb een keer een hoogleraar aan de kassa gehad die vreselijk uitviel toen het bruinbrood op was. Ik ben toen speciaal voor hem naar een andere kantine gelopen om dat te halen. Sinsdien is hij altijd vriendelijk. Faculteiten herbergen ook heel verschillende types. Ik vind die variatie op de TU/e prachtig. Een afstudeerborrel voor wiskundigen is echt anders dan een voor bouwkundigen en een symposium voor elektrotechnici verschilt ook weer van een congres voor bedrijfskundigen. Je ziet het al aan de voorkeur voor drank. Architecten drinken meer wijn en port. Voor een voorzitter van het College van Bestuur lieten we altijd een oude jenever koud staan bij recepties.
“Ik ben begonnen in een restaurant in Eindhoven en daarna heb ik veel ander horecawerk gedaan. Via Randstad kwam ik op de TU/e terecht. Ik heb vanaf het begin voor recepties, congressen en bij Studium Generale-optredens cateringwerk gedaan. Dat is altijd heel afwisselend. De ene dag heb je te maken met gepensioneerde hoogleraren en de dag daarna met kersverse promovendi. Ik praat heel makkelijk en leg snel contact met iedereen. Ik vind het interessant om van mensen te horen wat ze bezighoudt. Toen ik hier begon, had ik echt een vooroordeel over de Universiteit. Ik verwachtte studenten met grote brillen en professoren die hun studeerkamer niet uitkwamen. Maar ik kwam er al heel snel achter dat dit beeld niet klopte met de werkelijkheid. Wie de TU/e alleen van buiten kent, heeft geen idee dat er zoveel schuil gaat achter die muren. De Universiteit is een groot dorp met heel veel verschillen. Het is meer dan wetenschap. Ik vind het geweldig dat er dingen zijn als een kinderdagverblijf en een Gaslab. Verschillen zijn er ook tussen de mensen, al eten sommige medewerkers jaar in jaar uit precies hetzelfde. Ik heb een keer een hoogleraar aan de kassa gehad die vreselijk uitviel toen het bruinbrood op was. Ik ben toen speciaal voor hem naar een andere kantine gelopen om dat te halen. Sinsdien is hij altijd vriendelijk. Faculteiten herbergen ook heel verschillende types. Ik vind die variatie op de TU/e prachtig. Een afstudeerborrel voor wiskundigen is echt anders dan een voor bouwkundigen en een symposium voor elektrotechnici verschilt ook weer van een congres voor bedrijfskundigen. Je ziet het al aan de voorkeur voor drank. Architecten drinken meer wijn en port. Voor een voorzitter van het College van Bestuur lieten we altijd een oude jenever koud staan bij recepties.
-
[[Bestand:Lemma Michielsen Foto 1.jpg|thumb|left|300px|'''Titel:''' Anneke Michielsen '''Jaar:''' 2011 '''Foto:''' [[Bart van Overbeeke]] ]]
+
[[Bestand:Lemma Michielsen Foto 1.jpg|thumb|left|400px|'''Titel:''' Anneke Michielsen '''Jaar:''' 2011 '''Foto:''' [[Bart van Overbeeke]] ]]
=== Russen en Amerikanen ===
=== Russen en Amerikanen ===
Regel 16: Regel 16:
----
----
-
Naast mijn werk op de TU/e sta ik ook achter de bar in een rustige kroeg in het centrum van Eindhoven met een heel gevarieerd publiek.Van de directeur van het Van Abbemuseum tot studenten. Soms komt er wel eens een TU/emedewerker binnenwandelen. Ik vind het grappig om te zien hoe ze dan in een andere rol verzeilen. Ik kom ook wel eens mensen tegen in de Effenaar die heel verrast zijn om mij daar te zien. Soms zie ik daar studenten die zich op de Universiteit heel stilletjes gedragen. Ik kan echt ontroerd raken als ik zo’n jongen op de dansvloer helemaal los zie komen en zie genieten van de muziek. Dat gebeurt ook in het Gaslab. Daar treden vaak studentenbandjes op. Ik vind het geweldig dat er op zo’n avond iemand achter de microfoon gaat staan, die je herkent als een verlegen type. Met die microfoon in zijn hand blijkt hij daar geweldige humoristische rapteksten voor te kunnen dragen. Daar kan ik soms een traantje bij wegpinken. In de loop der jaren zijn de studenten wel veranderd. Ik heb tien jaar met mijn collega Loes met enorm veel plezier in het Auditorium gewerkt en we noemden dat gebouw het ''Amsterdam ''van de TU/e, omdat er altijd van alles te doen was. SG organiseerde er vroeger in de lunchpauze popconcerten; moesten we aan de kassa liplezen om te begrijpen wat mensen vroegen. Maar ik vond dat super want ik ben een muziekfan. We hadden ook veel contact met studenten. Met de tempobeurs verdween de eeuwige student. Dat leverde in korte tijd een groot aantal afstudeerrecepties op, soms van mensen die hier al tientallen jaren rond hadden gelopen. In één geval was er een ceremonie waarbij er vijfenzeventig studenten tegelijk afstudeerden. Studenten hadden vroeger meer tijd om er dingen bij te doen. Het is in de loop der jaren allemaal veel gejaagder geworden. De invoering van de laptop heeft in het Auditorium veel veranderd. In 1998 verschenen daar ineens die werkplekken aan de ramen, waar studenten konden inloggen. Soms kwam je binnen en zat iedereen met zijn rug naar je toe naar die schermpjes te turen. Als we dan een student aan het schrikken wilden maken, zeiden we: “Nou jongen, mag je daar wel van je moeder naar kijken?” En dan ging ''poing ''snel het schermpje uit. Omdat ze nu overal draadloos kunnen inloggen, zijn die werkplekken weer erdwenen. En eerlijk gezegd vind ik dat heel positief, want je ziet in het Auditorium nu weer veel meer mensen met elkaar praten.  
+
Naast mijn werk op de TU/e sta ik ook achter de bar in een rustige kroeg in het centrum van Eindhoven met een heel gevarieerd publiek.Van de directeur van het Van Abbemuseum tot studenten. Soms komt er wel eens een TU/e-medewerker binnenwandelen. Ik vind het grappig om te zien hoe ze dan in een andere rol verzeilen. Ik kom ook wel eens mensen tegen in de Effenaar die heel verrast zijn om mij daar te zien. Soms zie ik daar studenten die zich op de Universiteit heel stilletjes gedragen. Ik kan echt ontroerd raken als ik zo’n jongen op de dansvloer helemaal los zie komen en zie genieten van de muziek. Dat gebeurt ook in het Gaslab. Daar treden vaak studentenbandjes op. Ik vind het geweldig dat er op zo’n avond iemand achter de microfoon gaat staan, die je herkent als een verlegen type. Met die microfoon in zijn hand blijkt hij daar geweldige humoristische rapteksten voor te kunnen dragen. Daar kan ik soms een traantje bij wegpinken. In de loop der jaren zijn de studenten wel veranderd. Ik heb tien jaar met mijn collega Loes met enorm veel plezier in het Auditorium gewerkt en we noemden dat gebouw het ''Amsterdam ''van de TU/e, omdat er altijd van alles te doen was. SG organiseerde er vroeger in de lunchpauze popconcerten; moesten we aan de kassa liplezen om te begrijpen wat mensen vroegen. Maar ik vond dat super want ik ben een muziekfan. We hadden ook veel contact met studenten. Met de tempobeurs verdween de eeuwige student. Dat leverde in korte tijd een groot aantal afstudeerrecepties op, soms van mensen die hier al tientallen jaren rond hadden gelopen. In één geval was er een ceremonie waarbij er vijfenzeventig studenten tegelijk afstudeerden. Studenten hadden vroeger meer tijd om er dingen bij te doen. Het is in de loop der jaren allemaal veel gejaagder geworden. De invoering van de laptop heeft in het Auditorium veel veranderd. In 1998 verschenen daar ineens die werkplekken aan de ramen, waar studenten konden inloggen. Soms kwam je binnen en zat iedereen met zijn rug naar je toe naar die schermpjes te turen. Als we dan een student aan het schrikken wilden maken, zeiden we: “Nou jongen, mag je daar wel van je moeder naar kijken?” En dan ging ''poing ''snel het schermpje uit. Omdat ze nu overal draadloos kunnen inloggen, zijn die werkplekken weer erdwenen. En eerlijk gezegd vind ik dat heel positief, want je ziet in het Auditorium nu weer veel meer mensen met elkaar praten.
=== Ontmoetingsruimte ===
=== Ontmoetingsruimte ===

Huidige versie per 25 feb 2020 14:24