Persoonlijke instellingen

Auditorium

Uit Tuencyclopedie

Share/Save/Bookmark
(→Auditorium 1966 versus 2011 (nieuw))
(→Auditorium 1966 versus 2011)
 
Regel 3: Regel 3:
[[Bestand:Lemma 9 Foto 1.jpg|thumb|center|700px|'''Titel:''' Het Auditorium kort voor oplevering  '''Jaar:''' ca.1965 '''Auteur/Bron:''' [[Archief TU/e]] ]]
[[Bestand:Lemma 9 Foto 1.jpg|thumb|center|700px|'''Titel:''' Het Auditorium kort voor oplevering  '''Jaar:''' ca.1965 '''Auteur/Bron:''' [[Archief TU/e]] ]]
-
[[Bestand:Flashback 4.jpg|thumb|center|700px|'''Titel:''' Het Auditorium in 2011 '''Auteur/Bron:''' [[Bart van Overbeeke]] ]]
+
[[Bestand:Flashback 4.jpg|thumb|center|700px|'''Titel:''' Het Auditorium in 2011. De foto is genomen vanaf het grasveld voor het Hoofdgebouw (nu Atlas), in de tijd toen de vijver tijdelijk verdwenen was '''Auteur/Bron:''' [[Bart van Overbeeke]] ]]
-
Het Auditorium is in de 46 jaar dat het er staat aan de buitenkant niet noemenswaardig veranderd. Maar de omgeving! Tot een jaar of vijftien terug lag er nog een grote vierkante vijver aan de zuidkant van het Hoofdgebouw. Daarvan restten nu slechts de betonnen blokken, waar je merkwaardig genoeg zelden een student op ziet zitten. Het water is er uitgepompt en het gat is gevuld met zand in de tijd dat dr.ir. Henk de Wilt voorzitter van het CvB was (1996-2002). In zijn streven de universiteit een meer open karakter te geven is er veel bebossing gesneuveld en kwam er een multifunctioneel grasveld op de plek van die vijver.
+
Op 1 september 1961 slaat mevrouw H. Dorgelo-Plomp, de weduwe van de eerste rector magnificus, de eerste paal voor een groot centraal onderwijsgebouw dat daarna langzaam maar zeker uit de drassige boorden van de [[Dommel]] oprijst. Bijna vijf jaar later kan minister-president mr. J.M.L.Th. Cals deze nieuwste trots van de jonge THE openen. Het Brabants Orkest voert ‘Fanfares 1956’ van Otto Ketting uit en daarna kan het gebouw zijn taak gaan vervullen. Het leeuwendeel van de vijfentwintigduizend TU/e-alumni heeft het Auditorium van binnen leren kennen. Voordat het eerste college begon, snel via de fietsenkelder of de trappen aan de zijkant het gebouw in en via de grote deuren de zaal insluipen. De grote collegezalen bevinden zich beneden, de kleinere zalen liggen op niveau twee. In de grote hal groeide onder het orgel een kantine. De Grote (later Blauwe) Zaal was en is het decor voor een keten van afstudeerzittingen, diploma-uitreikingen, promotieplechtigheden, intreeredes en afscheidscolleges. De Voorhof en de Senaatszaal zijn de locaties voor de aansluitende borrel. Het gebouw, ontworpen door architect ir. J.L.C.Choisy, heeft door de jaren heen plaats geboden aan duizenden gebruikers en heeft zich in de loop van veertig jaar bewezen als plek voor feesten, klassieke- en popconcerten, activiteiten van Studium Generale, Kerst Inns, publieksdagen, bokswedstrijden, computerfestivals, voorlichtingsdagen, Europese Weken, Bedrijvendagen, openingen van het academisch jaar en niet te vergeten wetenschappelijke congressen en symposia. Docenten en assistenten kennen ook de krochten van het gebouw en de ondergrondse voorbereidingsruimten. Hoge gasten kunnen het gebouw vrijwel ongezien betreden via een speciale royale entree aan de achterzijde, waar automobielen hen tot aan de deur brengen. Het verhaal gaat dat voor koninklijke bezoekers zelfs een apart privaat is ingebouwd.
-
Anno 2011 zijn er plannen om de vijver terug te brengen in de Groene loper. Ing. Boudewijn Elmans, projectmanager bij Dienst Huisvesting, benadrukt wel dat het om eerste schetsen gaat .“Misschien ligt ondergronds bijvoorbeeld wel allerlei ingewikkelde infrastructuur waardoor het niet kan.” (NS)
+
-
 
+
-
[http://web.tue.nl/cursor/internet/jaargang54/_pdf/cursor04_nl.pdf | Cursor] Norbine Schalij. Jaargang 54, 20 oktober 2011.
+
-
 
+
-
Op 1 september 1961 slaat mevrouw H. Dorgelo-Plomp, de weduwe van de eerste rector magnificus, de eerste paal voor een groot centraal onderwijsgebouw dat daarna langzaam maar zeker uit de drassige boorden van de [[Dommel]] oprijst. Bijna vijf jaar later kan minister-president mr. J.M.L.Th. Cals deze nieuwste trots van de jonge THE openen. Het Brabants Orkest voert ‘Fanfares 1956’ van Otto Ketting uit en daarna kan het gebouw zijn taak gaan vervullen. Het leeuwendeel van de vijfentwintigduizend TU/ealumni heeft het Auditorium van binnen leren kennen. Voordat het eerste college begon, snel via de fietsenkelder of de trappen aan de zijkant het gebouw in en via de grote deuren de zaal insluipen. De grote collegezalen bevinden zich beneden, de kleinere zalen liggen op niveau twee. In de grote hal groeide onder het orgel een kantine. De Grote (later Blauwe) Zaal was en is het decor voor een keten van afstudeerzittingen, diploma-uitreikingen, promotieplechtigheden, intreeredes en afscheidscolleges. De Voorhof en de Senaatszaal zijn de locaties voor de aansluitende borrel. Het gebouw, ontworpen door architect ir. J.L.C.Choisy, heeft door de jaren heen plaats geboden aan duizenden gebruikers en heeft zich in de loop van veertig jaar bewezen als plek voor feesten, klassieke- en popconcerten, activiteiten van Studium Generale, Kerst Inns, publieksdagen, bokswedstrijden, computerfestivals, voorlichtingsdagen, Europese Weken, Bedrijvendagen, openingen van het academisch jaar en niet te vergeten wetenschappelijke congressen en symposia. Docenten en assistenten kennen ook de krochten van het gebouw en de ondergrondse voorbereidingsruimten. Hoge gasten kunnen het gebouw vrijwel ongezien betreden via een speciale royale entree aan de achterzijde, waar automobielen hen tot aan de deur brengen. Het verhaal gaat dat voor koninklijke bezoekers zelfs een apart privaat is ingebouwd.
+
=== Rekensommetje ===
=== Rekensommetje ===
Regel 22: Regel 17:
Op een grauwe novemberdag in november 1994 kwamen donkere rookwolken uit het dak van het Auditorium. Naar het zich in het begin liet aanzien geen grote, uitslaande brand. Maar al snel werd duidelijk dat hier sprake was van wat in [[brandweer]]jargon een technische brand heet. Het vuur verspreidde zich via de kurken bekleding van het grote luchtafvoersysteem en omdat de enorme luchtverversingsinstallatie niet meteen werd uitgeschakeld, zoog het gebouw zich snel vol met een dikke laag roet. De verwoestende werking van de fijne roetdeeltjes bleek funest. Van het orgel tot de kantoren van Studium Generale: alles zat onder. Bovendien waren door de hitte alle leidingen en installaties die in het beton waren ingebouwd, gesmolten dan wel verbrand. Een ''salvageteam ''van Philips kon uit de Senaatszaal nog een aantal portretten van bestuurders en rectoren redden. Het toeval wilde dat de minister van Onderwijs besloten had om met ingang van 1995 de Nederlandse universiteiten een cadeau te geven: alle gebouwen zouden vanaf dan eigendom worden van de instellingen. Deze sigaar uit eigen doos ging helaas niet gepaard met een aanvullend budget voor het noodzakelijk herstellen van achterstallig onderhoud. De brand viel gelukkig nog net binnen de termijn dat het ministerie de verantwoordelijkheid droeg voor de gebouwen. In overleg met topambtenaren lukte het drs. H.J. ter Heege, voorzitter van het [[College van Bestuur]], om afspraken te maken over een rigoureuze operatie die de brandschade moest herstellen en die het gebouw zou klaarstomen voor de 21e eeuw.
Op een grauwe novemberdag in november 1994 kwamen donkere rookwolken uit het dak van het Auditorium. Naar het zich in het begin liet aanzien geen grote, uitslaande brand. Maar al snel werd duidelijk dat hier sprake was van wat in [[brandweer]]jargon een technische brand heet. Het vuur verspreidde zich via de kurken bekleding van het grote luchtafvoersysteem en omdat de enorme luchtverversingsinstallatie niet meteen werd uitgeschakeld, zoog het gebouw zich snel vol met een dikke laag roet. De verwoestende werking van de fijne roetdeeltjes bleek funest. Van het orgel tot de kantoren van Studium Generale: alles zat onder. Bovendien waren door de hitte alle leidingen en installaties die in het beton waren ingebouwd, gesmolten dan wel verbrand. Een ''salvageteam ''van Philips kon uit de Senaatszaal nog een aantal portretten van bestuurders en rectoren redden. Het toeval wilde dat de minister van Onderwijs besloten had om met ingang van 1995 de Nederlandse universiteiten een cadeau te geven: alle gebouwen zouden vanaf dan eigendom worden van de instellingen. Deze sigaar uit eigen doos ging helaas niet gepaard met een aanvullend budget voor het noodzakelijk herstellen van achterstallig onderhoud. De brand viel gelukkig nog net binnen de termijn dat het ministerie de verantwoordelijkheid droeg voor de gebouwen. In overleg met topambtenaren lukte het drs. H.J. ter Heege, voorzitter van het [[College van Bestuur]], om afspraken te maken over een rigoureuze operatie die de brandschade moest herstellen en die het gebouw zou klaarstomen voor de 21e eeuw.
-
[[Bestand:Lemma 9 Foto 2.jpg|thumb|left|300px|'''Titel:''' Brand Auditorium  '''Jaar:''' 1994 '''Auteur/Bron:''' [[Archief TU/e]] ]]
+
[[Bestand:Lemma 9 Foto 2.jpg|thumb|left|300px|'''Titel:''' Brand in het Auditorium  '''Jaar:''' 1994 '''Auteur/Bron:''' [[Archief TU/e]] ]]
=== Verbouwing ===
=== Verbouwing ===

Huidige versie per 25 feb 2020 11:45

Teruggeplaatst van "https://www.tuencyclopedie.nl/index.php?title=Auditorium"