Schouten M.W.J.

In mijn VDMA-tijd werd ik door een benoemingscommissie van de afdeling der Werktuigbouwkunde benaderd voor de vacante leerstoel van Horowitz. Ik was dertig jaar toen ik benoemd werd en de jongste in de groep. Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik die stap gezet heb. Ik heb altijd geprobeerd om onderzoek en ontwerpen in relatie te brengen met de industrie. Een bedrijf moet de kost kunnen verdienen met de bedenksels van ingenieurs. De faculteit Werktuigbouwkunde heeft heel wat roerige tijden doorgemaakt. Er heeft zich een ware richtingenstrijd afgespeeld tussen de theoretisch gerichte fundamentalisten en de meer praktische ontwerpers. Ik zat daar een beetje tussenin. In 1993 ben ik aangetreden als decaan. Met prof. Han Meijer heb ik met veel plezier gewerkt aan een nieuwe filosofie voor de faculteit, waarin fundamenten en toepassingen werden geïntegreerd. Ook in het curriculum is veel veranderd, dat was vooral het werk van opleidingsdirecteur prof. Jan Janssen en ir. Han Smits. Wanneer ik terugkijk op die periode van zeven jaar decanaat bij de faculteit, denk ik dat de Universiteit echt veranderd is. We waren dan ook trots toen de TU/e in ''Der Spiegel ''in 1998 als de beste Europese technische universiteit uit de bus kwam, waarbij met name onze faculteit onder de loep was genomen.