Persoonlijke instellingen

Loots H.A.

Uit Tuencyclopedie

Share/Save/Bookmark
(Prins Bernhard)
 
Regel 1: Regel 1:
-
== Loots H.A. ==
 
-
 
Tegenwoordig kan een universiteitsbestuurder met zijn mobiele telefoon, elektronische zakagenda en laptop overal werken en overal bereikbaar zijn. In de begintijd van de THE was er slechts één plek die als mobiel kantoor kon worden aangemerkt. Dat was de dienstauto met ruime achterbank, waar gelezen, geschreven of geparafeerd kon worden. Eindhovenaar H.A. (Huub) Loots (*1938) nam in 1959 op 21-jarige leeftijd plaats achter het stuur om daar pas drieënveertig jaar later achter vandaan te komen. In september 2002 ging hij met pensioen, na een slordige drie miljoen kilometers gereden te hebben in dienst van curatoren, rectoren, voorzitters en andere gezagsdragers. Sinds 1968 woont Loots in een van de twee dienstwoningen op het TU/e-terrein. Hij werd geboren in Tongelre, in een gezin van negen kinderen. Hij herinnert zich dat er aan het begin van de jaren vijftig nog gevoetbald kon worden op de drassige velden waar later de gebouwen van de Hogeschool verrezen. “Het terrein werd de ''Beemd ''genoemd. In de weilanden stonden de koeien van boer Leijten. Dwars over het terrein liep het ''Zwarte pad, ''van Tongelre naar Woensel.” Zijn ouders waren de uitbaters van buurtcafé ‘De Heidebloem’. Maar net zomin als zijn broers of zussen had Huub zin om dat café over te nemen. Autotechniek trok hem meer. Hij volgde een avondcursus bij de Rijks Automobiel Centrale en schreef in 1959 op advies van zijn broer Charles, die al drie jaar bij de THE werkte, een sollicitatiebrief. Binnen een paar dagen was zijn aanstelling een feit en mocht hij een van de twee Chevrolets van de THE besturen, benzineslurpers die een op vijf liepen. Het waren de dagen dat een liter benzine een kwartje kostte en dat rijksinstellingen ook nog korting aan de pomp kregen. “Weinig mensen hadden een auto. Voor het Paviljoen stonden misschien twintig Fiatjes of Dafjes geparkeerd.”
Tegenwoordig kan een universiteitsbestuurder met zijn mobiele telefoon, elektronische zakagenda en laptop overal werken en overal bereikbaar zijn. In de begintijd van de THE was er slechts één plek die als mobiel kantoor kon worden aangemerkt. Dat was de dienstauto met ruime achterbank, waar gelezen, geschreven of geparafeerd kon worden. Eindhovenaar H.A. (Huub) Loots (*1938) nam in 1959 op 21-jarige leeftijd plaats achter het stuur om daar pas drieënveertig jaar later achter vandaan te komen. In september 2002 ging hij met pensioen, na een slordige drie miljoen kilometers gereden te hebben in dienst van curatoren, rectoren, voorzitters en andere gezagsdragers. Sinds 1968 woont Loots in een van de twee dienstwoningen op het TU/e-terrein. Hij werd geboren in Tongelre, in een gezin van negen kinderen. Hij herinnert zich dat er aan het begin van de jaren vijftig nog gevoetbald kon worden op de drassige velden waar later de gebouwen van de Hogeschool verrezen. “Het terrein werd de ''Beemd ''genoemd. In de weilanden stonden de koeien van boer Leijten. Dwars over het terrein liep het ''Zwarte pad, ''van Tongelre naar Woensel.” Zijn ouders waren de uitbaters van buurtcafé ‘De Heidebloem’. Maar net zomin als zijn broers of zussen had Huub zin om dat café over te nemen. Autotechniek trok hem meer. Hij volgde een avondcursus bij de Rijks Automobiel Centrale en schreef in 1959 op advies van zijn broer Charles, die al drie jaar bij de THE werkte, een sollicitatiebrief. Binnen een paar dagen was zijn aanstelling een feit en mocht hij een van de twee Chevrolets van de THE besturen, benzineslurpers die een op vijf liepen. Het waren de dagen dat een liter benzine een kwartje kostte en dat rijksinstellingen ook nog korting aan de pomp kregen. “Weinig mensen hadden een auto. Voor het Paviljoen stonden misschien twintig Fiatjes of Dafjes geparkeerd.”
-
=== Posthumus ===
+
 
 +
[[Bestand:Lemma Loots Foto 1.jpg|thumb|right|500px|'''Titel:''' Huub Loots (links) ontvangt bij zijn 25-jarig dienstjubileum een oorkonde uit handen van dhr. J. Harskamp, medewerker van Veilig Verkeer Nederland '''Jaar:''' 1984 '''Foto:''' [[Archief TU/e]] ]]=== Posthumus ===
----
----
Regel 11: Regel 10:
----
----
-
“Posthumus kwam overal. Hij was echt dé man van de THE in die tijd. Hij was een goede vriend van prins Bernhard en een paar keer per jaar moest ik hem naar Soestdijk rijden. Hij wilde dan dat ik mijn handschoenen aantrok. Een half uur voordat we aankwamen, stopten we bij een wegrestaurant waar hij zijn tanden ging poetsen. Ik mocht hem voor de deur van het paleis afzetten en werd zelf door een lakei meegenomen naar de kelder. Ik herinner me nog de dikke lagen tapijten en de muffe stank die daar hing. Ik kreeg thee met een koekje. Bernhard bracht Posthumus na afloop van het bezoek via het bordes naar mijn auto en zei dan “voorzichtig rijden met deze man, chauffeur, want we kunnen hem niet missen.” Ik bracht Posthumus ook wel eens naar Drakestein,waar prinses Beatrix en prins Claus woonden. Dat waren mooie tijden. In 1966 heb ik de rector naar het huwelijk van Beatrix en Claus in Amsterdam gebracht. We stonden met een groepje chauffeurs te kijken toen er vanuit het publiek rookbommen gegooid werden. De politie reageerde furieus. Mijn collega uit Wageningen hebben ze met de platte lat flink in elkaar geslagen. Ons doen ze niks, had hij tevoren nog geroepen. Nee, dat zal niet, zei ik.” Ook na zijn pensionering maakt Loots af en toe nog een rit voor universiteitsbestuurders. Zo kon het gebeuren dat hij in zijn loopbaan aanwezig was bij alle koninklijke bijzettingen in de Grote Kerk in Delft, van koningin Wilhelmina, prins Claus, koningin Juliana tot prins Bernhard.
+
“Posthumus kwam overal. Hij was echt dé man van de THE in die tijd. Hij was ook bevriend met prins Bernhard en een paar keer per jaar moest ik hem naar Soestdijk rijden. Hij wilde dan dat ik mijn handschoenen aantrok. Een half uur voordat we aankwamen, stopten we bij een wegrestaurant waar hij zijn tanden ging poetsen. Ik mocht hem voor de deur van het paleis afzetten en werd zelf door een lakei meegenomen naar de kelder. Ik herinner me nog de dikke lagen tapijten en de muffe stank die daar hing. Ik kreeg thee met een koekje. Bernhard bracht Posthumus na afloop van het bezoek via het bordes naar mijn auto en zei dan “voorzichtig rijden met deze man, chauffeur, want we kunnen hem niet missen.” Ik bracht Posthumus ook wel eens naar Drakestein,waar prinses Beatrix en prins Claus woonden. Dat waren mooie tijden. In 1966 heb ik de rector naar het huwelijk van Beatrix en Claus in Amsterdam gebracht. We stonden met een groepje chauffeurs te kijken toen er vanuit het publiek rookbommen gegooid werden. De politie reageerde furieus. Mijn collega uit Wageningen hebben ze met de platte lat flink in elkaar geslagen. Ons doen ze niks, had hij tevoren nog geroepen. Nee, dat zal niet, zei ik.” Ook na zijn pensionering maakt Loots af en toe nog een rit voor universiteitsbestuurders. Zo kon het gebeuren dat hij in zijn loopbaan aanwezig was bij alle koninklijke bijzettingen in de Grote Kerk in Delft, van koningin Wilhelmina, prins Claus, koningin Juliana tot prins Bernhard.
=== De Quay ===
=== De Quay ===

Huidige versie per 21 nov 2018 11:57