Persoonlijke instellingen

Dorgelo H.B.

Uit Tuencyclopedie

Share/Save/Bookmark
(Portret)
 
Regel 1: Regel 1:
 +
[[Bestand:Lemma 50 Foto 1.jpg|thumb|left|300px|'''Titel:''' Prof.dr. H.B. Dorgelo '''Jaar:''' ca. 1960  '''Foto:''' [[Archief TUE]] ]]
In de naar hem vernoemde vergaderzaal hangt het portret van de eerste rector magnificus prof.dr. H.B. (Henk) Dorgelo (*1894 - †1961). Het toont een serieuze, vriendelijke en krachtige persoonlijkheid. Dorgelo kreeg op 4 september 1956 eervol ontslag als hoogleraar theoretische en toegepaste natuurkunde aan de TH Delft. Op dezelfde dag aanvaardde hij het ambt van hoogleraar natuurkunde aan de THE en in december werd hij benoemd tot rector magnificus. Dorgelo overleed vrij onverwacht na een rectoraat dat vijf jaar had geduurd. In die vijf jaar heeft hij heel nadrukkelijk zijn stempel gedrukt op de instelling. Dorgelo was een religieus geïnspireerde wetenschapper met een grote belangstelling voor de individuele student. Hij was een voorvechter van een Technische Hogeschool mét een afdeling Algemene Wetenschappen, waarin ook disciplines als wijsbegeerte en sociale wetenschappen vertegenwoordigd waren, en een stimulerend Studium Generale (SG). Ingenieurs moesten een gedegen technische, maar ook een nadrukkelijk academisch getinte opleiding krijgen om hun rol in de samenleving te vervullen. En die samenleving had in de periode van wederopbouw en expansie een grote behoefte aan ingenieurs. Een schets van een intrigerende levensloop, die via de Universiteit van Utrecht, het Philips Natuurkundig Laboratorium, de Oxfordbeweging en de TH Delft uiteindelijk naar de THE leidde.  
In de naar hem vernoemde vergaderzaal hangt het portret van de eerste rector magnificus prof.dr. H.B. (Henk) Dorgelo (*1894 - †1961). Het toont een serieuze, vriendelijke en krachtige persoonlijkheid. Dorgelo kreeg op 4 september 1956 eervol ontslag als hoogleraar theoretische en toegepaste natuurkunde aan de TH Delft. Op dezelfde dag aanvaardde hij het ambt van hoogleraar natuurkunde aan de THE en in december werd hij benoemd tot rector magnificus. Dorgelo overleed vrij onverwacht na een rectoraat dat vijf jaar had geduurd. In die vijf jaar heeft hij heel nadrukkelijk zijn stempel gedrukt op de instelling. Dorgelo was een religieus geïnspireerde wetenschapper met een grote belangstelling voor de individuele student. Hij was een voorvechter van een Technische Hogeschool mét een afdeling Algemene Wetenschappen, waarin ook disciplines als wijsbegeerte en sociale wetenschappen vertegenwoordigd waren, en een stimulerend Studium Generale (SG). Ingenieurs moesten een gedegen technische, maar ook een nadrukkelijk academisch getinte opleiding krijgen om hun rol in de samenleving te vervullen. En die samenleving had in de periode van wederopbouw en expansie een grote behoefte aan ingenieurs. Een schets van een intrigerende levensloop, die via de Universiteit van Utrecht, het Philips Natuurkundig Laboratorium, de Oxfordbeweging en de TH Delft uiteindelijk naar de THE leidde.  
Regel 28: Regel 29:
=== Tweede TH ===
=== Tweede TH ===
----
----
-
 
+
[[Bestand:Lemma 50 Foto 2.jpg|thumb|right|400px|'''Titel:'''Prof. Dorgelo en echtgenote vieren feest met de studenten na de opening van de TH Eindhoven '''Jaar:''' 1957  '''Foto:''' [[Archief TUE]] ]]
-
Wanneer kort na de oorlog de eerste plannen worden voorbereid voor de oprichting van een tweede TH en het land zich richt op de wederopbouw, is Dorgelo nog steeds hoogleraar in Delft. Mannen als Gilles Holst, inmiddels gepensioneerd bij Philips en aangetreden als president-curator van de TH Delft, en Frits Philips maken deel uit van een aantal van de (zestien!) commissies die hierover moeten adviseren. “Mijn vader is pas nadat de laatste voorbereidingscommissie-s’Jacob haar werk had gedaan, gepolst voor Eindhoven. Ik kan me nog herinneren hoe blij hij thuiskwam, nadat hij door minister van Onderwijs mr.J.M.L.Th. Cals gevraagd was als rector magnificus. Dat was voor hem een bevestiging van zijn rehabilitatie. Hij voelde dat hij weer gewaardeerd werd”, weet zijn zoon Herman. In juni 1956 verhuist het gezin naar Eindhoven en begint de laatste fase in de loopbaan van Dorgelo.  
+
Wanneer kort na de oorlog de eerste plannen worden voorbereid voor de oprichting van een tweede TH en het land zich richt op de wederopbouw, is Dorgelo nog steeds hoogleraar in Delft. Mannen als Gilles Holst, inmiddels gepensioneerd bij Philips en aangetreden als president-curator van de TH Delft, en Frits Philips maken deel uit van een aantal van de (zestien!) commissies die hierover moeten adviseren. “Mijn vader is pas nadat de laatste voorbereidingscommissie-s’Jacob haar werk had gedaan, gepolst voor Eindhoven. Ik kan me nog herinneren hoe blij hij thuiskwam, nadat hij door minister van Onderwijs mr.J.M.L.Th. Cals gevraagd was als rector magnificus. Dat was voor hem een bevestiging van zijn rehabilitatie. Hij voelde dat hij weer gewaardeerd werd”, weet zijn zoon Herman. In juni 1956 verhuist het gezin naar Eindhoven en begint de laatste fase in de loopbaan van Dorgelo.
=== Eindhoven ===
=== Eindhoven ===
Regel 54: Regel 55:
----
----
-
Wanneer Dorgelo in de nacht van 5 op 6 maart 1961 volkomen onverwacht (behalve voor een heel kleine kring van intimi) na een ernstige ziekte overlijdt, is de verslagenheid groot in de jonge THEgemeenschap. Zijn begrafenis wordt de eerste grote rouwplechtigheid aan de THE. Prof.dr. K. Posthumus, de secretaris van de Senaat, volgt hem op. Prof.ir. A. Heetman herinnert zich Dorgelo als een man die een kalme, besliste en idealistische indruk maakte: “Je kwam onder de indruk van zijn objectieve, wegende manier van doen. Je proefde zijn innerlijke kracht. Dat is natuurlijk een uitstraling die veel waardevoller is dan de uiterlijkheden die vandaag de dag onder invloed van de televisie zo’n grote rol spelen. Maar idealisme is niet altijd houdbaar.” Op 1 september 1961 ontvangt mevrouw H. Dorgelo-Plomp het portret dat de Eindhovense schilder Peer van den Molengraft van de eerste rector maakte. De gemeente Eindhoven vernoemt in 1964 de verkeersader naast het TU/eterrein naar Dorgelo.
+
Wanneer Dorgelo in de nacht van 5 op 6 maart 1961 volkomen onverwacht (behalve voor een heel kleine kring van intimi) na een ernstige ziekte overlijdt, is de verslagenheid groot in de jonge THE-gemeenschap. Zijn begrafenis wordt de eerste grote rouwplechtigheid aan de THE. Prof.dr. K. Posthumus, de secretaris van de Senaat, volgt hem op. Prof.ir. A. Heetman herinnert zich Dorgelo als een man die een kalme, besliste en idealistische indruk maakte: “Je kwam onder de indruk van zijn objectieve, wegende manier van doen. Je proefde zijn innerlijke kracht. Dat is natuurlijk een uitstraling die veel waardevoller is dan de uiterlijkheden die vandaag de dag onder invloed van de televisie zo’n grote rol spelen. Maar idealisme is niet altijd houdbaar.” Op 1 september 1961 ontvangt mevrouw H. Dorgelo-Plomp het portret dat de Eindhovense schilder Peer van den Molengraft van de eerste rector maakte. De gemeente Eindhoven vernoemt in 1964 de verkeersader naast het TU/e-terrein naar Dorgelo.
[[Category:Index A-Z]] [[Category:D]] [[Category:Portret]] [[Category:Personen]] [[Category:D-Bronvermelding]]
[[Category:Index A-Z]] [[Category:D]] [[Category:Portret]] [[Category:Personen]] [[Category:D-Bronvermelding]]

Huidige versie per 10 aug 2017 14:32