DSM

[[Bestand:lemma 103 foto 2.jpg|thumb|right|150px|'''Titel:'''Prof.dr.ir. W.J.M. de Jonge '''Jaar:''' 2000 '''Auteur/Bron:''' [[Archief TUE]] ]]Toevallig of niet: een opmerkelijk aantal hoogleraren is opgegroeid ‘onder de rook’ van een van de mijnen en trok als student naar de TH Eindhoven. De vader van emeritus hoogleraar natuurkunde dr.ir. [[Jonge W.J.M. de | W.J.M.(Wim) de Jonge]] was in Geleen hoofd van de bouwkundige dienst van het stikstofbindingbedrijf van de Staatsmijnen. De Jonge hoorde in 1957 tot de eerste lichting THE-studenten. Ook de vader van techniekhistoricus en natuurkundige prof.dr.ir. [[Lintsen H.W. | H.W. (Harry) Lintsen]] werkte enige tijd als ingenieur voor de Staatsmijnen in Geleen. Voormalig deeltijdhoogleraar bouwkunde prof.ir. [[Dirrix H.H.M.L. | H.H.M.L. (Bert) Dirrix]] groeide op in Hoensbroek, onder de rook van de Emma. “Mijnen hebben altijd aantrekkingskracht op mij uitgeoefend. Ze zorgden voor dynamiek: de treinen die door het plaatsje reden, de mensenmassa die elke ochtend naar het werk trok. De mijn was overal sterk aanwezig, niet alleen als werkgever maar ook in het verenigingsleven. De betonnen mijngebouwen vond ik intrigerend als grootse kathedralen.” Het is in dit licht niet verwonderlijk dat Dirrix de architect is van het prijswinnende industrieel museum Industrion in Kerkrade, waar veel aandacht wordt besteed aan de voormalige mijnbouw. Emeritus hoogleraar prof.dr.ir. [[Janssen J.D. | J.D. (Jan) Janssen]] is geboren in Spaubeek, een agrarisch dorp, waar ook veel mijnwerkers woonden die in de mijn Maurits in Geleen of in de Emma in Hoensbroek werkten. Hoogleraar plasmafysica prof.dr.ir. [[Kroesen G.M.W. | G.M.W. (Gerrit) Kroesen]] komt uit Lauradorp, een dorpje dat vernoemd werd naar de mijn met die naam. Hoogleraar bij de faculteit Industrial Design prof.dr. ir. [[ Feijs L.M.G. | L.M.G. (Lou) Feijs]] groeide op in Stein, een landelijk dorpje in de buurt van de mijnen. “Zo’n beetje iedereen werkte bij de mijnen of, zoals mijn vader, in de cokesfabriek. Het idee van wetenschap leefde er niet zo. Toen ik tachtig kilometer noordelijker in Eindhoven ging studeren, vonden ze dat in die tijd een soort emigratie.”