Medische Faculteit

In 1997 start de TU/e in nauwe samenwerking met de Universiteit Maastricht en het Academisch Ziekenhuis in de Limburgse hoofdstad de nieuwe opleiding Biomedische Technologie. Aanvankelijk binnen een ''virtuele ''faculteit. Daarmee wordt een trend bestendigd die in de geschiedenis van de TU/e altijd een grote rol heeft gespeeld. De technische wetenschappen zijn na de Tweede Wereldoorlog een steeds belangrijkere rol gaan spelen in de medische wetenschap. Deze trend vindt weerklank in de belangstelling van TU/e-onderzoekers voor medische toepassingen. Die belangstelling wordt in de jaren zestig en zeventig vertaald in bestuurlijke pogingen om de THE uit te breiden met een medische faculteit. Pogingen die zonder succes blijven.

In 1997 start de TU/e in nauwe samenwerking met de Universiteit Maastricht en het Academisch Ziekenhuis in de Limburgse hoofdstad de nieuwe opleiding Biomedische Technologie. Aanvankelijk binnen een ''virtuele ''faculteit. Daarmee wordt een trend bestendigd die in de geschiedenis van de TU/e altijd een grote rol heeft gespeeld. De technische wetenschappen zijn na de Tweede Wereldoorlog een steeds belangrijkere rol gaan spelen in de medische wetenschap. Deze trend vindt weerklank in de belangstelling van TU/e-onderzoekers voor medische toepassingen. Die belangstelling wordt in de jaren zestig en zeventig vertaald in bestuurlijke pogingen om de THE uit te breiden met een medische faculteit. Pogingen die zonder succes blijven.

Tot twee maal toe probeert Eindhoven om een medische faculteit binnen de muren te halen. Vooruitlopend op politieke beslissingen wordt zelfs de infrastructuur van het terrein daar al op ingericht. Naast het Studentensportcentrum wordt onder de Onze Lieve Vrouwestraat een tunneltje aangelegd dat een makkelijke verbinding moet leggen met het terrein waar een eventuele medische faculteit (‘terrein Noord’) gebouwd zou worden. Heel lang blijft er twintig hectare grond braakliggen. De Eindhovense ziekenhuizen en de THE vinden elkaar al in 1966 in een contactgroep, die samenwerking nastreeft. In 1966 gaat er op initiatief van de gemeente Eindhoven en onder voorzitterschap van rector magnificus prof.dr.[[Posthumus K. | K. Posthumus]] een commissie aan het werk. Die moet uitzoeken of een uitbreiding van de Hogeschool met een medische faculteit technisch en organisatorisch mogelijk is. De intensieve kruisbestuiving tussen techniek en de medische wetenschap zal juist in Eindhoven vruchten moeten afwerpen. De TH Aken, die kort daarvoor een medische faculteit heeft gekregen, dient als lichtend voorbeeld. De commissie onderzoekt onder andere de ‘significant lagere artsendichtheden’ in Limburg en Brabant. Posthumus constateert dat bij de vervolmaking van medisch gereedschap in toenemende mate een beroep gedaan zal worden op de verworvenheden van de moderne techniek. Ook al zien velen de techniek niet bepaald als humaan. In de bloemrijke taal van Posthumus: “Deze uitspraak lokt nogal eens reacties uit waaruit blijkt dat nog altijd de in wezen middeleeuwse voorstelling leeft, dat binnen deze gebouwen van glas en beton een gedehumaniseerde en demonische wereld wordt opgebouwd, waarin de mens slaaf is van het werktuig, waarin verbrandingsmotor en elektronenbuis zijn gecanoniseerd.”

Tot twee maal toe probeert Eindhoven om een medische faculteit binnen de muren te halen. Vooruitlopend op politieke beslissingen wordt zelfs de infrastructuur van het terrein daar al op ingericht. Naast het Studentensportcentrum wordt onder de Onze Lieve Vrouwestraat een tunneltje aangelegd dat een makkelijke verbinding moet leggen met het terrein waar een eventuele medische faculteit (‘terrein Noord’) gebouwd zou worden. Heel lang blijft er twintig hectare grond braakliggen. De Eindhovense ziekenhuizen en de THE vinden elkaar al in 1966 in een contactgroep, die samenwerking nastreeft. In 1966 gaat er op initiatief van de gemeente Eindhoven en onder voorzitterschap van rector magnificus prof.dr.[[Posthumus K. | K. Posthumus]] een commissie aan het werk. Die moet uitzoeken of een uitbreiding van de Hogeschool met een medische faculteit technisch en organisatorisch mogelijk is. De intensieve kruisbestuiving tussen techniek en de medische wetenschap zal juist in Eindhoven vruchten moeten afwerpen. De TH Aken, die kort daarvoor een medische faculteit heeft gekregen, dient als lichtend voorbeeld. De commissie onderzoekt onder andere de ‘significant lagere artsendichtheden’ in Limburg en Brabant. Posthumus constateert dat bij de vervolmaking van medisch gereedschap in toenemende mate een beroep gedaan zal worden op de verworvenheden van de moderne techniek. Ook al zien velen de techniek niet bepaald als humaan. In de bloemrijke taal van Posthumus: “Deze uitspraak lokt nogal eens reacties uit waaruit blijkt dat nog altijd de in wezen middeleeuwse voorstelling leeft, dat binnen deze gebouwen van glas en beton een gedehumaniseerde en demonische wereld wordt opgebouwd, waarin de mens slaaf is van het werktuig, waarin verbrandingsmotor en elektronenbuis zijn gecanoniseerd.”

=== Tilburg ===

=== Tilburg ===

----

----

----

----