Heege, H.J. ter

Drs. H.J. (Henk) ter Heege (*1929) werd in 1976 benoemd tot voorzitter van het College van Bestuur van de THE. Hij vervulde die functie bijna twintig jaar en was daarmee recordhouder onder zijn collega’s in den lande, die hem als hun ''nestor ''beschouwden. Ter Heege ging na de HBS economie studeren in Rotterdam. Van 1953 tot 1958 was hij in dienst van Philips in Eindhoven. Daarna nam hij met zijn broer het handelsbedrijf van zijn vader in Enschede over en werd hij fractievoorzitter van de VVD in de gemeenteraad van die stad. Tijdens de twee decennia waarin Ter Heege de voorzittershamer in Eindhoven hanteerde, veranderde de Hogeschool in Universiteit, ontstond het eerste [[transferpunt]] voor het bedrijfsleven en bouwde de TU/e een aanzienlijk eigen vermogen op. Ter Heege was een vaardig speler in het universitaire overlegcircuit, een rol die hij in de regel met ironische distantie speelde. Oud-rector magnificus prof.ir. M. Tels omschreef in 1995 het driekoppige CvB als “een meerderheid van één persoon, de heer Ter Heege, en een minderheid van twee, te weten de rector en het derde collegelid.” Ter Heege woonde als bestuurder het recordaantal van 209 vergaderingen van de Universiteitsraad bij. De moeilijkste daarvan waren ongetwijfeld de verhitte sessies in de nasleep van de affaire-[[Buck/Goudsmit]]. Deze zaak zorgde in 1990 voor commotie zonder precedent, een golf aan media-aandacht en het vervroegd aftreden van de rector magnificus. Aan het eind van zijn bestuursperiode zette Ter Heege zich in Den Haag met succes in voor de renovatie van het Auditorium dat in 1994 door een brand voor lange tijd onbruikbaar was geworden. Het universiteitsblad ''Cursor ''typeerde deze shagrokende bestuurder als ‘nuchter, ironisch, geduldig en cynisch.’