Persoonlijke instellingen

Trier A.A.Th.M. van

Uit Tuencyclopedie

Share/Save/Bookmark
Regel 1: Regel 1:
-
[[Bestand:Lemma 222 Foto 1.jpg|thumb|left|400px|'''Titel:'''  Prof. Van Trier (rechts) wordt na zijn aanvaarding van het rectoraat gelukgewenst door secretaris J.R. van Eerde  '''Jaar:''' 16 sepetember 1968 '''Foto:''' [[Archief TUE]] ]]
+
[[Bestand:Lemma 222 Foto 1.jpg|thumb|left|400px|'''Titel:'''  Prof. Van Trier (rechts) wordt na zijn aanvaarding van het rectoraat gelukgewenst door secretaris J.R. van Eerde  '''Jaar:''' 16 september 1968 '''Foto:''' [[Archief TUE]] ]]
Wanneer prof.dr.ir. A.A.Th.M. (Ton) van Trier (*1926 - †1983) in september 1968 als derde rector magnificus van de THE wordt geïnstalleerd, staat daar in het Auditorium een vertegenwoordiger van een nieuwe generatie. Hij is tweeënveertig jaar oud en daarmee een jaar of twintig jonger dan zijn voorgangers, op het moment dat deze het ambt aanvaardden. De elektrotechnicus Van Trier zal tot eind 1971 als rector aanblijven en de THE in redelijke rust de jaren zeventig binnenloodsen. Er zijn universiteiten waar dat met meer revolutionair gedruis gepaard is gegaan. Waarmee niet gezegd wil zijn dat het in Eindhoven op alle fronten rustig bleef.
Wanneer prof.dr.ir. A.A.Th.M. (Ton) van Trier (*1926 - †1983) in september 1968 als derde rector magnificus van de THE wordt geïnstalleerd, staat daar in het Auditorium een vertegenwoordiger van een nieuwe generatie. Hij is tweeënveertig jaar oud en daarmee een jaar of twintig jonger dan zijn voorgangers, op het moment dat deze het ambt aanvaardden. De elektrotechnicus Van Trier zal tot eind 1971 als rector aanblijven en de THE in redelijke rust de jaren zeventig binnenloodsen. Er zijn universiteiten waar dat met meer revolutionair gedruis gepaard is gegaan. Waarmee niet gezegd wil zijn dat het in Eindhoven op alle fronten rustig bleef.
=== Elektrotechniek ===
=== Elektrotechniek ===
----
----
-
 
Van Trier behaalt in 1946 aan de TH Delft zijn ingenieursdiploma elektrotechniek. Daarna werkt hij, gedeeltelijk als dienstplichtige, tot 1953 bij het Physisch Laboratorium van de Rijksverdedigingsorganisatie TNO. Hij doet daar onderzoek naar microgolventechniek, een onderwerp waarop hij later promoveert. Een jaar lang is hij als ''fellow researcher ''te gast bij de Columbia University in New York. In 1954 komt hij als wetenschappelijk medewerker in dienst van het Philips Natuurkundig Laboratorium (Natlab) in Eindhoven. Daar zal hij niet lang blijven, omdat prof.dr.ir. J.L.H. Jonker en prof. dr.ir. [[Niesten J.G. | J.G. Niesten]], op dat moment de enige twee leden van de wetenschappelijke staf van de afdeling der Elektrotechniek aan de THE, Van Triers belangstelling voor een academische loopbaan peilen. Ze willen hem graag inschakelen als adviseur bij het inrichten van de practica en het samenstellen van het onderwijsprogramma voor de nieuwe opleiding elektrotechniek. Ze polsen tevens zijn bereidheid om hoogleraar in de theoretische elektriciteitsleer te worden. Hij accepteert en wordt in 1957 benoemd. Van Trier neemt het ontwikkelen van het curriculum heel serieus. Zo zal hij naar het Massachusetts Institute of Technology afreizen en daar enthousiast worden over het studieprogramma dat twintig procent aan algemene vorming besteedt.  
Van Trier behaalt in 1946 aan de TH Delft zijn ingenieursdiploma elektrotechniek. Daarna werkt hij, gedeeltelijk als dienstplichtige, tot 1953 bij het Physisch Laboratorium van de Rijksverdedigingsorganisatie TNO. Hij doet daar onderzoek naar microgolventechniek, een onderwerp waarop hij later promoveert. Een jaar lang is hij als ''fellow researcher ''te gast bij de Columbia University in New York. In 1954 komt hij als wetenschappelijk medewerker in dienst van het Philips Natuurkundig Laboratorium (Natlab) in Eindhoven. Daar zal hij niet lang blijven, omdat prof.dr.ir. J.L.H. Jonker en prof. dr.ir. [[Niesten J.G. | J.G. Niesten]], op dat moment de enige twee leden van de wetenschappelijke staf van de afdeling der Elektrotechniek aan de THE, Van Triers belangstelling voor een academische loopbaan peilen. Ze willen hem graag inschakelen als adviseur bij het inrichten van de practica en het samenstellen van het onderwijsprogramma voor de nieuwe opleiding elektrotechniek. Ze polsen tevens zijn bereidheid om hoogleraar in de theoretische elektriciteitsleer te worden. Hij accepteert en wordt in 1957 benoemd. Van Trier neemt het ontwikkelen van het curriculum heel serieus. Zo zal hij naar het Massachusetts Institute of Technology afreizen en daar enthousiast worden over het studieprogramma dat twintig procent aan algemene vorming besteedt.  
=== Academische opleiding ===
=== Academische opleiding ===
----
----
-
 
+
[[Bestand:Lemma 222 Foto 2.jpg|thumb|right|400px|'''Titel:''' Prof. Van Trier in zijn werkkamer  '''Jaar:''' september 1969 '''Foto:''' [[Archief TUE]] ]]
In zijn intreerede laat Van Trier zien dat zijn belangstelling breder reikt dan zijn vakgebied. Hij verwijst naar ''The idea of a university, ''een klassieke publicatie waarin de Britse denker John Henry kardinaal Newman (*1801 - †1890) de overwegingen verwoordt die bij een oprichting van een universiteit een rol zouden moeten spelen. Van Trier stelt zich voor de THE eenzelfde soort vragen: ‘Wat zijn de motieven die ons bewegen? Door welke beginselen laten wij ons leiden? Om welke waarheden gaat het ons?’ Hij pleit vervolgens voor het centraal stellen van de kern van Newman’s ideaal voor een academische opleiding: ‘A liberal education.’ Van Trier signaleert in zijn rede een verschijnsel dat vijftig jaar later (nog steeds of weer?) aan de orde is: “Met name in de Verenigde Staten heerst grote ongerustheid over het te gering aantal studenten in de natuurwetenschappelijke en technische richtingen en een ommekeer in deze situatie wordt als een levensbelang beschouwd.” Van Trier spant zich in om dr. [[Bremer h. | H. Bremmer]], een geleerde van wereldformaat die hij van het Natlab kent, aan zijn vakgroep te verbinden. Dat lukt hem in 1959. Wanneer prof.dr. K. Posthumus in 1961 rector magnificus wordt, neemt Van Trier diens post als secretaris van de Senaat over. Van 1963 tot 1968 is hij ‘voorzitter-beheerder’ (nu zou dat decaan heten) van de afdeling der Elektrotechniek. Zijn band met Philips blijft intact: zo is hij vanaf 1960 een dag per week adviseur van Philips en wordt hij voorzitter van de examencommissie van de masteropleiding ‘electronic engineering’ van het Philips International Institute. Daarnaast is hij commissaris bij Océ in Venlo en bij Ahold in Zaandam. In 1967 wordt Posthumus benoemd tot regeringscommissaris voor het Hoger Onderwijs. Van Trier vervangt hem zo nu en dan al als ''rector designatus. ''Bij de opening van het Academisch Jaar 1968-1969 krijgt hij de rectorsketen omgehangen. Een jaar later opent hij het Academisch Jaar 1969-1970 met de rede ''Een doel, het treffen waard. ''Het wordt een historische gebeurtenis.  
In zijn intreerede laat Van Trier zien dat zijn belangstelling breder reikt dan zijn vakgebied. Hij verwijst naar ''The idea of a university, ''een klassieke publicatie waarin de Britse denker John Henry kardinaal Newman (*1801 - †1890) de overwegingen verwoordt die bij een oprichting van een universiteit een rol zouden moeten spelen. Van Trier stelt zich voor de THE eenzelfde soort vragen: ‘Wat zijn de motieven die ons bewegen? Door welke beginselen laten wij ons leiden? Om welke waarheden gaat het ons?’ Hij pleit vervolgens voor het centraal stellen van de kern van Newman’s ideaal voor een academische opleiding: ‘A liberal education.’ Van Trier signaleert in zijn rede een verschijnsel dat vijftig jaar later (nog steeds of weer?) aan de orde is: “Met name in de Verenigde Staten heerst grote ongerustheid over het te gering aantal studenten in de natuurwetenschappelijke en technische richtingen en een ommekeer in deze situatie wordt als een levensbelang beschouwd.” Van Trier spant zich in om dr. [[Bremer h. | H. Bremmer]], een geleerde van wereldformaat die hij van het Natlab kent, aan zijn vakgroep te verbinden. Dat lukt hem in 1959. Wanneer prof.dr. K. Posthumus in 1961 rector magnificus wordt, neemt Van Trier diens post als secretaris van de Senaat over. Van 1963 tot 1968 is hij ‘voorzitter-beheerder’ (nu zou dat decaan heten) van de afdeling der Elektrotechniek. Zijn band met Philips blijft intact: zo is hij vanaf 1960 een dag per week adviseur van Philips en wordt hij voorzitter van de examencommissie van de masteropleiding ‘electronic engineering’ van het Philips International Institute. Daarnaast is hij commissaris bij Océ in Venlo en bij Ahold in Zaandam. In 1967 wordt Posthumus benoemd tot regeringscommissaris voor het Hoger Onderwijs. Van Trier vervangt hem zo nu en dan al als ''rector designatus. ''Bij de opening van het Academisch Jaar 1968-1969 krijgt hij de rectorsketen omgehangen. Een jaar later opent hij het Academisch Jaar 1969-1970 met de rede ''Een doel, het treffen waard. ''Het wordt een historische gebeurtenis.  

Versie op 20 mrt 2012 14:52