Auditorium

Op 1 september 1961 slaat mevrouw H. Dorgelo-Plomp, de weduwe van de eerste rector magnificus, de eerste paal voor een groot centraal onderwijsgebouw dat daarna langzaam maar zeker uit de drassige boorden van de [[Dommel]] oprijst. Bijna vijf jaar later kan minister-president mr. J.M.L.Th. Cals deze nieuwste trots van de jonge THE openen. Het Brabants Orkest voert ‘Fanfares 1956’ van Otto Ketting uit en daarna kan het gebouw zijn taak gaan vervullen. Het leeuwendeel van de vijfentwintigduizend TU/ealumni heeft het Auditorium van binnen leren kennen. Voordat het eerste college begon, snel via de fietsenkelder of de trappen aan de zijkant het gebouw in en via de grote deuren de zaal insluipen. De grote collegezalen bevinden zich beneden, de kleinere zalen liggen op niveau twee. In de grote hal groeide onder het orgel een kantine. De Grote (later Blauwe) Zaal was en is het decor voor een keten van afstudeerzittingen, diploma-uitreikingen, promotieplechtigheden, intreeredes en afscheidscolleges. De Voorhof en de Senaatszaal zijn de locaties voor de aansluitende borrel. Het gebouw, ontworpen door architect ir. J.L.C.Choisy, heeft door de jaren heen plaats geboden aan duizenden gebruikers en heeft zich in de loop van veertig jaar bewezen als plek voor feesten, klassieke- en popconcerten, activiteiten van Studium Generale, Kerst Inns, publieksdagen, bokswedstrijden, computerfestivals, voorlichtingsdagen, Europese Weken, Bedrijvendagen, openingen van het academisch jaar en niet te vergeten wetenschappelijke congressen en symposia. Docenten en assistenten kennen ook de krochten van het gebouw en de ondergrondse voorbereidingsruimten. Hoge gasten kunnen het gebouw vrijwel ongezien betreden via een speciale royale entree aan de achterzijde, waar automobielen hen tot aan de deur brengen. Het verhaal gaat dat voor koninklijke bezoekers zelfs een apart privaat is ingebouwd.

Op 1 september 1961 slaat mevrouw H. Dorgelo-Plomp, de weduwe van de eerste rector magnificus, de eerste paal voor een groot centraal onderwijsgebouw dat daarna langzaam maar zeker uit de drassige boorden van de [[Dommel]] oprijst. Bijna vijf jaar later kan minister-president mr. J.M.L.Th. Cals deze nieuwste trots van de jonge THE openen. Het Brabants Orkest voert ‘Fanfares 1956’ van Otto Ketting uit en daarna kan het gebouw zijn taak gaan vervullen. Het leeuwendeel van de vijfentwintigduizend TU/ealumni heeft het Auditorium van binnen leren kennen. Voordat het eerste college begon, snel via de fietsenkelder of de trappen aan de zijkant het gebouw in en via de grote deuren de zaal insluipen. De grote collegezalen bevinden zich beneden, de kleinere zalen liggen op niveau twee. In de grote hal groeide onder het orgel een kantine. De Grote (later Blauwe) Zaal was en is het decor voor een keten van afstudeerzittingen, diploma-uitreikingen, promotieplechtigheden, intreeredes en afscheidscolleges. De Voorhof en de Senaatszaal zijn de locaties voor de aansluitende borrel. Het gebouw, ontworpen door architect ir. J.L.C.Choisy, heeft door de jaren heen plaats geboden aan duizenden gebruikers en heeft zich in de loop van veertig jaar bewezen als plek voor feesten, klassieke- en popconcerten, activiteiten van Studium Generale, Kerst Inns, publieksdagen, bokswedstrijden, computerfestivals, voorlichtingsdagen, Europese Weken, Bedrijvendagen, openingen van het academisch jaar en niet te vergeten wetenschappelijke congressen en symposia. Docenten en assistenten kennen ook de krochten van het gebouw en de ondergrondse voorbereidingsruimten. Hoge gasten kunnen het gebouw vrijwel ongezien betreden via een speciale royale entree aan de achterzijde, waar automobielen hen tot aan de deur brengen. Het verhaal gaat dat voor koninklijke bezoekers zelfs een apart privaat is ingebouwd.

   

   

=== Rekensommetje ===

=== Rekensommetje ===