Tuna

In 1986 was de Markt van Eindhoven het toneel voor het eerste tunafestival. Dit was een regelrechte primeur, want voor het eerst in de geschiedenis werd zo’n ''certamen ''(of wedstrijd) buiten een traditioneel ‘tunaland’ gehouden. Eindhoven werd daarmee bijgeschreven op de certamenlijst van steden als Madrid, Barcelona, Coimbra, Murcia, Salamanca, Sevilla en Valencia. Het idee was een jaar daarvoor ontstaan. Er werd dertigduizend gulden aan sponsorgeld binnengehaald en tunagroepen uit Zuid- Europa trokken in grote getale naar Eindhoven. In plaats van de verwachte driehonderd meldden zich maar liefst vijfhonderd ''tuno’s ''aan. Omdat velen bovendien al twee dagen voor het festival arriveerden, ontstond er een flink probleem voor de Eindhovense gastheren en -vrouwen, die volgens traditie voor eten en onderdak voor de festivalgasten moesten zorgen. Een noodscenario trad in werking: studentenhuizen werden afgebeld, er kwamen legerbedden in scholen, op hotelkamers werden extra bedden geplaatst en drie dagen lang reed een speciale pendelbus langs alle overnachtingsplaatsen. Het eerste tunafestival werd een grandioos succes en de waardering van de inwoners van Eindhoven en omstreken voor de zomerse Spaanse klanken was groot. Eindhoven was een weekend lang een echte studentenstad, en dan nog wel een Spaanse. De traditionele doop van nieuwe ''tuno’s ''in de fontein op het Stadhuisplein haalde de kranten. Het tunafestival werd in hetzelfde jaar door de Eindhovense Persclub onderscheiden met de ‘Zilveren tulp’, de prijs voor het meest positieve Brabantse nieuws.  

In 1986 was de Markt van Eindhoven het toneel voor het eerste tunafestival. Dit was een regelrechte primeur, want voor het eerst in de geschiedenis werd zo’n ''certamen ''(of wedstrijd) buiten een traditioneel ‘tunaland’ gehouden. Eindhoven werd daarmee bijgeschreven op de certamenlijst van steden als Madrid, Barcelona, Coimbra, Murcia, Salamanca, Sevilla en Valencia. Het idee was een jaar daarvoor ontstaan. Er werd dertigduizend gulden aan sponsorgeld binnengehaald en tunagroepen uit Zuid- Europa trokken in grote getale naar Eindhoven. In plaats van de verwachte driehonderd meldden zich maar liefst vijfhonderd ''tuno’s ''aan. Omdat velen bovendien al twee dagen voor het festival arriveerden, ontstond er een flink probleem voor de Eindhovense gastheren en -vrouwen, die volgens traditie voor eten en onderdak voor de festivalgasten moesten zorgen. Een noodscenario trad in werking: studentenhuizen werden afgebeld, er kwamen legerbedden in scholen, op hotelkamers werden extra bedden geplaatst en drie dagen lang reed een speciale pendelbus langs alle overnachtingsplaatsen. Het eerste tunafestival werd een grandioos succes en de waardering van de inwoners van Eindhoven en omstreken voor de zomerse Spaanse klanken was groot. Eindhoven was een weekend lang een echte studentenstad, en dan nog wel een Spaanse. De traditionele doop van nieuwe ''tuno’s ''in de fontein op het Stadhuisplein haalde de kranten. Het tunafestival werd in hetzelfde jaar door de Eindhovense Persclub onderscheiden met de ‘Zilveren tulp’, de prijs voor het meest positieve Brabantse nieuws.  

=== La unica del norte de los Pirineos ===

=== La unica del norte de los Pirineos ===

----

----