Tuna
Uit Tuencyclopedie
(→La Tuniña) |
|||
Regel 6: | Regel 6: | ||
Schoenmakers was dat jaar voorzitter van de inauguratiecommissie van het Eindhovens Studenten Corps (ESC). Terug in Nederland werd besloten dat alle eerstejaars van 1964 ''Triste y sola ''zouden moeten leren zingen. In het ontgroeningsboekje werd de tekst samen met de fonetische vertaling geplaatst. De groenen kregen vierentwintig uur de tijd om het lied uit het hoofd te leren zingen. Zowel in de kroeg als op de sociëteit werd spontaan meegezongen met de Tuna-muziek. Zelfs bij de ouderejaarsleden van het ESC ging het lied er in als gods woord in een ouderling. Zo kon het gebeuren dat aan het slot van de groentijd een groepje eerstejaars, gesterkt door Spaanse wijnen, erop uittrok om een serenade te gaan brengen aan de echtgenote van Philips-directeur en THE-curator Ir. [[Tromp Th.P. | Th.P. Tromp]]. Toen Schoenmakers na afloop hoorde dat deze serenade in goede aarde gevallen was, ontstond in een gesprek met Javier Egas het idee om in Eindhoven een eigen tuna op te richten. Dankzij het enthousiasme van een aantal eerstejaars werd nog datzelfde jaar de tuna ''Ciudad de Luz ''(een verwijzing naar lichtstad Eindhoven) een feit. Onder leiding van dirigent Sjef Schellekens werd al snel een repertoire aan tunaliedjes ingestudeerd en ontgroeiden de studenten het amateuristische zangniveau. | Schoenmakers was dat jaar voorzitter van de inauguratiecommissie van het Eindhovens Studenten Corps (ESC). Terug in Nederland werd besloten dat alle eerstejaars van 1964 ''Triste y sola ''zouden moeten leren zingen. In het ontgroeningsboekje werd de tekst samen met de fonetische vertaling geplaatst. De groenen kregen vierentwintig uur de tijd om het lied uit het hoofd te leren zingen. Zowel in de kroeg als op de sociëteit werd spontaan meegezongen met de Tuna-muziek. Zelfs bij de ouderejaarsleden van het ESC ging het lied er in als gods woord in een ouderling. Zo kon het gebeuren dat aan het slot van de groentijd een groepje eerstejaars, gesterkt door Spaanse wijnen, erop uittrok om een serenade te gaan brengen aan de echtgenote van Philips-directeur en THE-curator Ir. [[Tromp Th.P. | Th.P. Tromp]]. Toen Schoenmakers na afloop hoorde dat deze serenade in goede aarde gevallen was, ontstond in een gesprek met Javier Egas het idee om in Eindhoven een eigen tuna op te richten. Dankzij het enthousiasme van een aantal eerstejaars werd nog datzelfde jaar de tuna ''Ciudad de Luz ''(een verwijzing naar lichtstad Eindhoven) een feit. Onder leiding van dirigent Sjef Schellekens werd al snel een repertoire aan tunaliedjes ingestudeerd en ontgroeiden de studenten het amateuristische zangniveau. | ||
+ | [[Bestand:Lemma 226 Foto 1.jpg|thumb|left|300px|'''Titel:''' De Tuna brengt een serenade aan enkele schonen '''Jaar:''' 1968 '''Foto:''' [[Archief TUE]] ]] | ||
=== La Tuniña === | === La Tuniña === | ||
---- | ---- | ||
- | De THE steunde de nieuwe studentenvereniging door het vergoeden van de eerste donkerblauwe pakken. In de begin jaren werd er voornamelijk ''a capella ''gezongen. De enige begeleiding vormde de ''pandareta ''(tamboerijn), maar later kwamen er ook Spaanse snaarinstrumenten bij zoals de ''bandurria ''en de ''laúd. ''Bij de firma Pisa werden nieuwe pakken besteld, die een variant waren op Brabantse gildekostuums. In april 1982 werd Eindhoven een tweede Spaanse studentenvereniging rijker. Twee enthousiaste studenten richtten één van de eerste vrouwelijke tuna’s ter wereld op: La Tuniña. Voor een gemiddelde Spanjaard staat die naam voor een ''tonijntje. ''Voor Nederlanders was het een prachtig klinkende samenvoeging van ''tuna ''en ''niña ''(meisje). Toen de Tuna Feminina van Valencia later tijdens een festival in Eindhoven met ruim dertig meiden op het podium een prachtig stuk muziek uitvoerden, maakten ze bekend dat ze zich vanaf dat moment La Tuniña de Valencia zouden noemen! Dankzij Eindhoven een nieuw woord in de Spaanse van Dale? De Eindhovense Tuniña kreeg een bijzondere beschermheer in de persoon van dr.ir. [[Philips F. | Frits Philips]]. Bij diens honderdste verjaardag in april 2005 verzorgden reünisten en leden op de Markt een speciaal concert. | + | De THE steunde de nieuwe studentenvereniging door het vergoeden van de eerste donkerblauwe pakken. In de begin jaren werd er voornamelijk ''a capella ''gezongen. De enige begeleiding vormde de ''pandareta ''(tamboerijn), maar later kwamen er ook Spaanse snaarinstrumenten bij zoals de ''bandurria ''en de ''laúd. ''Bij de firma Pisa werden nieuwe pakken besteld, die een variant waren op Brabantse gildekostuums. In april 1982 werd Eindhoven een tweede Spaanse studentenvereniging rijker. Twee enthousiaste studenten richtten één van de eerste vrouwelijke tuna’s ter wereld op: La Tuniña. Voor een gemiddelde Spanjaard staat die naam voor een ''tonijntje. ''Voor Nederlanders was het een prachtig klinkende samenvoeging van ''tuna ''en ''niña ''(meisje). Toen de Tuna Feminina van Valencia later tijdens een festival in Eindhoven met ruim dertig meiden op het podium een prachtig stuk muziek uitvoerden, maakten ze bekend dat ze zich vanaf dat moment La Tuniña de Valencia zouden noemen! Dankzij Eindhoven een nieuw woord in de Spaanse van Dale? De Eindhovense Tuniña kreeg een bijzondere beschermheer in de persoon van dr.ir. [[Philips F. | Frits Philips]]. Bij diens honderdste verjaardag in april 2005 verzorgden reünisten en leden op de Markt een speciaal concert. |
=== Festival === | === Festival === |