Ackermans S.T.M.

De wiskundige prof.dr. S.T.M. (Stan) Ackermans (*1936 - †1995) was de zevende in de rij van [[rectores magnifici]]. Hij trad aan in 1982, het begin van een periode die in Nederland gekenmerkt werd door onderwijsbezuinigingen, door de invoering van de Tweefasenstructuur en het daaraan gekoppelde terugbrengen van de duur van de ingenieursopleidingen van vijf naar vier jaar. Met steun van het bedrijfsleven voerde de charismatische Ackermans met succes actie voor het invoeren van een tweejarige vervolgopleiding, waarin ingenieurs zich met steun van het bedrijfsleven verder konden bekwamen als technologisch ontwerper. Eindhoven groeide uit tot de grootste leverancier van technologisch ontwerpers in het land. Na zijn dood werd het in 1986 opgerichte instituut voor de Eindhovense [[ontwerpersopleidingen]] naar deze met hart en ziel aan de THE verknochte wiskundige vernoemd.  

De wiskundige prof.dr. S.T.M. (Stan) Ackermans (*1936 - †1995) was de zevende in de rij van [[rectores magnifici]]. Hij trad aan in 1982, het begin van een periode die in Nederland gekenmerkt werd door onderwijsbezuinigingen, door de invoering van de Tweefasenstructuur en het daaraan gekoppelde terugbrengen van de duur van de ingenieursopleidingen van vijf naar vier jaar. Met steun van het bedrijfsleven voerde de charismatische Ackermans met succes actie voor het invoeren van een tweejarige vervolgopleiding, waarin ingenieurs zich met steun van het bedrijfsleven verder konden bekwamen als technologisch ontwerper. Eindhoven groeide uit tot de grootste leverancier van technologisch ontwerpers in het land. Na zijn dood werd het in 1986 opgerichte instituut voor de Eindhovense [[ontwerpersopleidingen]] naar deze met hart en ziel aan de THE verknochte wiskundige vernoemd.  

Ackermans draagt in 1985 het rectoraat over aan [[prof.dr. F.N. Hooge]]. In zijn laatste rede houdt hij de Hogeschool met een knipoog een spiegel voor. “In onze stad heeft de TH niet een roep van grote levendigheid; onthutsend voor ons zegt de volksmond: ‘hij werkt bij Philips’; naast ‘hij zit op de TH’. Slechts de legerplaats heet nog minder dynamisch want ‘hij ligt in Oirschot.’ Ackermans breekt een lans voor het Maastrichtse onderwijsmodel, waarin veel aandacht is voor probleemgericht onderwijs en oppert ook nog de mogelijkheid van een fusie van de THE met de plaatselijke HTS. In een interview in ''TH Berichten ''kijkt hij terug op zijn rectoraat en noemt hij de groei van de externe gerichtheid van de THE als meest positieve resultaat van die periode. Over de functie van de rector doet hij duidelijke uitspraken. Die is belangenbehartiger van de instelling en van de studenten, ook bij ''‘de jongens uit Zoetermeer’. ''Over ''die jongens ''is hij kritisch. Ackermans houdt hen verantwoordelijk voor het grondig bedorven werkklimaat voor medewerkers en de afnemende kwaliteit van de studentenvoorzieningen: “Wat Deetman in de loop der jaren over de wetenschappelijke wereld heeft uitgestort is immers niet niks.” Hij constateert een toenemende verschoolsing, terwijl een universiteit juist een prikkelend werkklimaat moet bieden. Maar Ackermans heeft ook een opvallend succes kunnen boeken. Wanneer de THE in september 1986 wordt herdoopt in TU/e, gaan de eerste vier tweejarige ontwerpersopleidingen van start, als invulling van de Tweefasenstructuur. Initiatiefnemer Ackermans heeft in de jaren daarvoor met succes zowel in politieke kringen als bij het bedrijfsleven gelobbyd voor deze unieke opleidingen. Hij wordt de eerste wetenschappelijk directeur van het [[Instituut Vervolg Opleidingen (IVO)]] dat de Eindhovense ontwerpersopleidingen gaat coördineren. Ondanks de ernstige ziekte die zich rond 1989 bij hem openbaart en die veel energie kost, zal hij zich blijven inzetten voor zijn instituut dat na zijn dood in 1995 wordt herdoopt in het Stan Ackermans Instituut.

Ackermans draagt in 1985 het rectoraat over aan [[prof.dr. F.N. Hooge]]. In zijn laatste rede houdt hij de Hogeschool met een knipoog een spiegel voor. “In onze stad heeft de TH niet een roep van grote levendigheid; onthutsend voor ons zegt de volksmond: ‘hij werkt bij Philips’; naast ‘hij zit op de TH’. Slechts de legerplaats heet nog minder dynamisch want ‘hij ligt in Oirschot.’ Ackermans breekt een lans voor het Maastrichtse onderwijsmodel, waarin veel aandacht is voor probleemgericht onderwijs en oppert ook nog de mogelijkheid van een fusie van de THE met de plaatselijke HTS. In een interview in ''TH Berichten ''kijkt hij terug op zijn rectoraat en noemt hij de groei van de externe gerichtheid van de THE als meest positieve resultaat van die periode. Over de functie van de rector doet hij duidelijke uitspraken. Die is belangenbehartiger van de instelling en van de studenten, ook bij ''‘de jongens uit Zoetermeer’. ''Over ''die jongens ''is hij kritisch. Ackermans houdt hen verantwoordelijk voor het grondig bedorven werkklimaat voor medewerkers en de afnemende kwaliteit van de studentenvoorzieningen: “Wat Deetman in de loop der jaren over de wetenschappelijke wereld heeft uitgestort is immers niet niks.” Hij constateert een toenemende verschoolsing, terwijl een universiteit juist een prikkelend werkklimaat moet bieden. Maar Ackermans heeft ook een opvallend succes kunnen boeken. Wanneer de THE in september 1986 wordt herdoopt in TU/e, gaan de eerste vier tweejarige ontwerpersopleidingen van start, als invulling van de Tweefasenstructuur. Initiatiefnemer Ackermans heeft in de jaren daarvoor met succes zowel in politieke kringen als bij het bedrijfsleven gelobbyd voor deze unieke opleidingen. Hij wordt de eerste wetenschappelijk directeur van het [[Instituut Vervolg Opleidingen (IVO)]] dat de Eindhovense ontwerpersopleidingen gaat coördineren. Ondanks de ernstige ziekte die zich rond 1989 bij hem openbaart en die veel energie kost, zal hij zich blijven inzetten voor zijn instituut dat na zijn dood in 1995 wordt herdoopt in het Stan Ackermans Instituut.