Brontekst bekijken

[[Bestand:Lemma 174 Foto 1.jpg|thumb|right|400px|'''Titel:''' Het sportcentrum van de THE kort na oplevering   '''Jaar:''' ca. 1965 '''Foto:''' [[Archief TUE]] ]]
De TU/e is trots op haar sportfaciliteiten, die in de universitaire wereld een zekere faam genieten. Minder bekend is dat de kern van het huidige Studentensportcentrum ontworpen is door de beroemde architect Gerrit Thomas Rietveld (*1888 - †1964). Rietveld maakte, samen met kunstenaars als Mondriaan en Bart van der Leck, deel uit van een groep van beeldhouwers, architecten, schilders en schrijvers rond het in 1917 door Theo van Doesburg opgerichte tijdschrift ''De Stijl''. Internationale bekendheid verwierf hij met zijn vooroorlogse werk, voordat hij in 1963 begon aan de sporthal voor de Technische Hogeschool Eindhoven. Het werd een bijzonder ontwerp, dat nu helaas niet meer in zijn originele staat te bewonderen is, omdat het in de loop der jaren werd ingebouwd tussen de andere onderdelen van het organisch gegroeide sportcomplex. De Rietveldhal trekt zo nu en dan nog een architectuurtoerist en geldt in het gebruik van materialen en details als op en top ‘Rietveld jaren zestig.’ Nog wèl in originele staat zijn de ronde dakkoepels die samen met ‘Kallwall’ muren (opgetrokken uit een soort melkglas), zorgen voor een prettige lichtinval. Een nadeel van die bovenlichten is wel dat de temperatuur in de zaal door het invallende zonlicht snel oploopt. Het was een voor die tijd zeer geavanceerde oplossing, die nu gecombineerd zou worden met een vorm van koeling. Toch bekommerde Rietveld zich als architect wel degelijk om het binnenmilieu. Het licht en de gebruiksfuncties van een gebouw waren voor hem uitgangspunten bij het ontwerpen. Bij architectuurkenners geldt Rietveld als pionier en experimentator. Zo gebruikte hij als standaardmaat de meter, in plaats van de meer gebruikelijke 1.30 m. Hij is nog steeds bekend om zijn stoelontwerpen; het bekendste voorbeeld daarvan draagt zijn naam. Een medewerker van het architectenbureau van Rietveld tekende in het midden van de jaren zestig voor het ontwerp van het tennispaviljoen. Het ontwerp van het oorspronkelijke meubilair in dat paviljoen droeg ook de Rietveld- signatuur. Toen het aantal tennisbanen in de loop der jaren groeide, deed de beheerder van het tennispaviljoen die grote, zware meubels de deur uit om meer sporters te accommoderen. Het zouden nu ongetwijfeld ''collector’s items ''zijn, maar ze verdwenen op de mestvaalt van de geschiedenis. Rietveld maakte zelf overigens de opening van de sporthal (in mei 1967) noch die van het tennispaviljoen (in de zomer van 1970) mee: hij overleed in 1964. Hetzelfde lot overkwam zijn compagnons van het architectenbureau die het bouwproces verder begeleidden. J. van Dillen overleed in 1966 en J. van Tricht kort daarna.

[[Category:Index A-Z]] [[Category:R]] [[Category:Terrein en Gebouwen]] [[Category:R-Bronvermelding]]