Brontekst bekijken

Vlak na Sinterklaas arriveert op het TU/eterrein de ''Kerstpakketman ''met grote vrachtwagens. Eenenveertighonderd dozen vinden hun weg over het terrein en vanaf medio december kan een oplettende waarnemer de eerste personeelsleden met een kartonnen doos uit de gebouwen zien schuifelen op weg naar auto of NS-station. Zo is het niet altijd geweest. Toen Gerard Pasmans, directeur-beheer van de faculteit Technische Natuurkunde het in het begin van de jaren negentig waagde op eigen initiatief alle medewerkers van zijn faculteit rond de feestdagen een fles wijn cadeau te doen, waren bestuurlijk de rapen gaar. Het werd gezien als een gevaarlijk precedent en een bevordering van facultaire ongelijkheid. Zoals zo vaak echter werd een incident de opmaat voor een traditie. Een jaar later besloot het College van Bestuur om universiteitsbreed als symbolisch schouderklopje een fles wijn te schenken. Hoofd Interne zaken Cyrille Quirijnen kreeg de opdracht om, ondersteund door enige inhoudelijk deskundigen, voortaan jaarlijks een goede fles te selecteren. Met de toevoeging van een vouwparaplu met TU/e-logo werd weer een jaar later een eerste, voorzichtige stap gezet naar een volwaardig pakket. De regenschermen bleken ware unica. Letterlijk en figuurlijk, want het gros gaf na één keer open- en dichtvouwen de geest. De vertegenwoordigers van de vakbonden, met wie het CvB al sinds jaar en dag in het zogenaamde instellingsgebonden overleg aan tafel zit, bleken gecharmeerd van het idee voor een kerstpakket. Zo kon met geld uit de pot voor decentrale arbeidsvoorwaarden in de loop van de jaren negentig voor iedere medewerker een volwaardig pakket worden samengesteld. Langzaam maar zeker raakte de doos gevulder en nam de gedaante aan van een hoorn des overvloeds: jam, servetten, kaarsen, design slakommen, rollen beschuit, duurzame camembert, boekjes, cd’s, champagne en overige luxe goederen. Die overvloed bracht medewerkster Marjorie Schreuder in 1998 op het idee een actie op touw te zetten. Zij spoorde medewerkers aan om af te zien van het pakket en het geld een andere bestemming te geven. Maar het idee werd lauwtjes ontvangen. Het internationaler worden van de TU/egemeenschap zorgt af en toe voor onverwachte cultuurclashes. Dierenliefde krijgt in elke cultuur een eigen invulling. Rond 2000 maakte een heus vogelhuisje onderdeel uit van de gulle gave. Het verhaal doet de ronde dat een buitenlandse promovendus van de faculteit Elektrotechniek uit Oosterse beleefdheid de bijbehorende ''vetbol ''zelf verorberde. Of dit incident de beslissing om de kerstgeschenken aan het personeel weer enigszins te versoberen heeft beïnvloed is niet bekend, maar in de jaren na 2010 is het pakket gaan bestaan uit een paar goede flessen wijn, aangevuld met een geschenken- of theaterbon of iets dergelijks.

[[Bestand:Lemma Kerstpakket Foto 1.jpg|thumb|left|500px|'''Titel:''' Een met hulpmiddelen uit het jubileum-Kerstpakket van de TU/e opgediende Kerstmaaltijd '''Jaar:''' 2006 '''Foto:''' [[Bart van Overbeeke]] ]]


[[Category:Index A-Z]] [[Category:K]] [[Category:Varia]] [[Category:K-Bronvermelding]]