Brontekst bekijken

W. H. Gispen (*1890 - †1981) opende in 1915 zijn eerste meubelfabriek in Rotterdam. Al snel stapte hij over van hout op metaal. Hij was de eerste die stalen buizen handmatig in meubilair gebruikte en geldt als een typische vertegenwoordiger van de nieuwe zakelijkheid, een tussen de beide wereldoorlogen gepropageerde stijl die de nadruk legt op de inhoud en functie van het ontworpen voorwerp en die wars is van opsmuk. De THE kocht in het begin van de jaren zestig kantoormeubelen uit de Gispen-collectie. Deze functionele meubelen pasten niet alleen bij de moderne uitstraling die de THE in de begintijd zocht, maar bleken ook duurzaam. In een verdwaalde hoek komt men nog wel eens zo’n typische Gispen stoel met slanke metalen poten tegen. Wie in gebouw E-Hoog bijvoorbeeld bij studievereniging Thor binnenloopt, kan nog wat van deze ''design diehards ''in volle glorie zien staan. Directeur (en designverzamelaar) Lex Donia van het ontwerpbureau Keja-Donia dat de TU/e-[[huisstijl]]' ontwierp, stond paf toen hij voor het eerst de Universiteit betrad. Overal Gispen! Maar aan het eind van de jaren negentig moesten de Gispen stoelen het veld ruimen voor meer ergonomisch verantwoorde zitmeubelen. Hoeveel exemplaren van dit collector’s item er destijds afgevoerd zijn naar de Dienst der Domeinen is niet bekend. Degene die destijds de beslissing nam om de meubels op te ruimen, zou zich nog eens achter het oor kunnen krabben, als hij weet dat in Amsterdam honderden THE-stoelen (compleet met metalen identiteitsplaatjes) tweedehands te koop worden aangeboden voor prijzen van tussen de honderd en vierhonderd euro!

[[Category:Index A-Z]] [[Category:G]] [[Category:Varia]] [[Category:G-Bronvermelding]]